en ENGLISH
eISSN: 2084-9834
ISSN: 0034-6233
Reumatologia/Rheumatology
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Suplementy Rada naukowa Recenzenci Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
NOWOŚĆ
Portal dla reumatologów!
www.ereumatologia.pl
SCImago Journal & Country Rank


6/2010
vol. 48
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Artykuł oryginalny

Ograniczenie ruchomości stawów biodrowych u osób w wieku 50–70 lat

Adam Topolski
,
Leszek Szczepański

Reumatologia 2010; 48, 6: 366–371
Data publikacji online: 2010/12/20
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego jest najczęściej rozpoznawana, gdy zmiany stawowe są już poważnie zaawansowane. Badania podjęto w celu poszukiwania łatwego i prostego testu, który mógłby służyć jako badanie przesiewowe w kierunku wczesnej, bezobjawowej lub skąpoobjawowej choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych. Badano zakresy ruchomości stawów biodrowych u 100 losowo dobranych osób w wieku 50–70 lat, u których dotychczas nie rozpoznawano choroby stawów biodrowych. Najczęściej wykrywano ograniczenie rotacji wewnętrznej nieprzekraczające 25° (u 44% badanych) i dodatni (ponad 25 cm) „test czwórki” (u 33% badanych). Dla celów badań przesiewowych w kierunku choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego zaproponowano prosty wskaźnik (test) ograniczenia ruchomości (TOR) w stawie biodrowym. Przyjęto, że u osób, u których wartość rotacji wewnętrznej w stopniach jest mniejsza od wartości „testu czwórki” w centymetrach istnieje podejrzenie tej choroby, uzasadniające poddanie stawów biodrowych dalszym badaniom diagnostycznym. Określone wskaźnikiem TOR ograniczenie ruchomości było częstsze u mężczyzn niż u kobiet (w stosunku 44% do 25%), u osób w wieku 66–70 lat w porównaniu z osobami młodszymi w wieku 50–55 lat (42% do 17%) oraz u osób, które zgłaszały bóle o lokalizacji typowej dla choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego (pachwina, udo, kolano) niż u osób bez takich dolegliwości (w stosunku 39% do 15%). Badanie dwóch zaproponowanych zakresów ruchomości w stawach biodrowych jest łatwe, proste i krótkotrwałe – zajmuje mniej niż pół minuty. Przyswojenie sobie przez lekarzy, także lekarzy rodzinnych, zasady przeprowadzania tego badania u każdego chorego, przyczyniłoby się do wcześniejszego wykrywania i leczenia chorych z tą częstą przyczyną niepełnosprawności i bólu.

Osteoarthritis of hip joints is usually diagnosed at advanced stages of the disease when degenerative changes are evident. We propose a simple and easy tool for screening of early stages of the disease with a few or no clinical symptoms. Mobility of 200 hip joints was studied in 100 persons aged 50–70 without any earlier diagnosis of the osteoarthritis of hip joints. We found that the most frequent limited movements on hip joints were: internal rotation of 25° or less (in 44% of cases) and “four test” 25 cm or more (in 33% of cases). Basing on these findings we propose a simple Index of the Limitation of Hip Joint mobility (ILHJ) – ratio: internal rotation (in grades)/“four test” (in cm). Degenerative changes are suspected when the value of the index is less than 1. The mobility limitation of the hip joint defined by ILHJ was more frequent (44%) in men than in women (25%), in the older group of 66–70 (42%) than in the younger one of 50–55 (17%) as well as in the group with pain typical of the osteoarthritis of the hip joint (inguinal region, femur and knee) (39%) than in the group without these complaints (15%). The proposed examination of mobility of hip joints is easy and takes less than half a minute. It might be recommended to family doctors. This kind of examination performed in all elderly patients can help early detection and treatment of osteoarthritis in hip joints.
słowa kluczowe:

choroba zwyrodnieniowa, staw biodrowy, ograniczenie ruchomości




© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.