ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
3/2002
vol. 5
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Zaawansowane metody udrożnienia dróg oddechowych i prowadzenia wentylacji

Małgorzata Grześkowiak
,
Zbigniew Żaba

Przew Lek, 2002, 5, 3, 90-98
Data publikacji online: 2003/07/30
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 


Udrażnianie dróg oddechowych jest jednym z najważniejszych elementów resuscytacji. Przez zaawansowane metody udrażniania dróg oddechowych rozumie się metody z zastosowaniem różnorodnego sprzętu i technik. Intubacja dotchawicza pozostaje nadal najlepszą metodą udrażniającą i zabezpieczającą drogi oddechowe. Przy braku umiejętności intubacji alternatywnymi zalecanymi obecnie metodami są: użycie maski krtaniowej lub podwójnej rurki przełykowo-tchawiczej Combitube. Najbardziej przydatnym przyrządem w zakresie sztucznej wentylacji nadal pozostaje worek samorozprężalny.






W przedszpitalnych zaawansowanych metodach podtrzymywania życia jednym z pierwszych i najważniejszych elementów jest udrożnienie dróg oddechowych oraz dostarczenie tlenu. Rynek oferuje różnorodność zarówno technik, jak i sprzętu. Każdy lekarz powinien posiadać niezbędne minimum wiadomości na ten temat.



Zaawansowane metody udrożnienia dróg oddechowych


Zalecane obecnie zaawansowane metody udrażniania dróg oddechowych i wentylacji przedstawia ryc. 1.



Rurki do intubacji gardła


Rurki te podnoszą nasadę języka, zabezpieczając przed przemieszczaniem się go ku tyłowi do tylnej ściany gardła u osób nieprzytomnych, leżących na wznak. Ważne jest dobranie odpowiedniego rozmiaru (co podano przy opisie każdej z rurek), aby spełniały swoją funkcję. Zaliczają się do nich:

-rurki ustno-gardłowe (Guedela),
– rurki ustno-gardłowe z mankietem uszczelniającym (COPA),
– rurki w kształcie litery S (Safara), które są odwrotnym połączeniem kołnierzami 2 rurek Guedela, używane są do sztucznego oddychania (ryc. 2.),

-rurki nosowo-gardłowe.


Rurki ustno-gardłowe
(Guedela) (ryc. 3.)

Jest to odpowiednio ukształtowana (dostosowana do krzywizn języka), sztywna, plastikowa rurka, wewnątrz której na całej długości znajduje się przewód. Umożliwia on m. in. pasaż powietrza, a także samoistny wypływ śliny. Równocześnie daje dostęp dla wprowadzenia tą drogą, do tylnej ściany gardła cewnika dla odsysania płynnej treści. Niektóre rurki ustno-gardłowe nie mają wewnątrz przewodu, ale specjalne zagłębienia biegnące wzdłuż rurki z obydwu stron. Pełnią one podobną funkcję do tej opisanej powyżej.

Należy pamiętać, że rurki ustno-gardłowe nie zabezpieczają przed aspiracją...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.