Choroba Parkinsona jest jedną z najczęstszych chorób neurodegeneracyjnych. Podstawą rozpoznania pozostaje ocena kliniczna chorego, a do głównych objawów zalicza się spowolnienie ruchowe, drżenie spoczynkowe, sztywność mięśniową oraz zaburzenia funkcji poznawczych. W Polsce na chorobę Parkinsona cierpi ok. 90 tys. osób a szacuje się, że jego zaawansowaną postać ma ponad 20%. Zdarza się, że objawy na początku choroby są subtelne i narastają stopniowo w ciągu kilku lat, zanim zostanie ustalone rozpoznanie. Wczesne rozpoznanie ma ogromne znaczenie, ponieważ ujawnienie się choroby powinno być początkiem jej leczenia. Diagnostyka choroby Parkinsona najczęściej prowadzona jest przez neurologów, lecz lekarz rodzinny jest pierwszym, do którego zgłasza się pacjent z niepokojącymi go objawami. Lekarze rodzinni pierwsi podejrzewają wystąpienie choroby Parkinsona, zwracają się z prośbą o konsultacje do specjalistów oraz koordynują złożone leczenie chorego. Zrozumienie istoty tej choroby, jej objawów oraz zasad terapii pozwala na skuteczniejsze i bezpieczniejsze leczenie.
