eISSN: 2299-0046
ISSN: 1642-395X
Advances in Dermatology and Allergology/Postępy Dermatologii i Alergologii
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Editorial board Reviewers Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
3/2003
vol. 20
 
Share:
Share:
abstract:

Acyklowir w terapii przeciwwirusowej

Magdalena Figlerowicz

Post Derm Alerg 2003; XX, 3: 178-182
Online publish date: 2003/06/26
View full text Get citation
 
Acyklowir jest pochodną deoksyguanozyny, w której zmodyfikowana została reszta cukrowa, tzn. w miejsce cyklicznej deoksyrybozy wprowadzono niecykliczny łańcuch boczny. Uzyskany w ten sposób analog nukleozydowy okazał się być mało toksycznym dla człowieka, specyficznym inhibitorem replikacji wirusów opryszczki: Herpes simplex 1 (HSV-1), Herpes simplex 2 (HSV-2) oraz wirusa ospy wietrznej i półpaśca Varicella – zoster (VZV) [1–3]. Skuteczność acyklowiru w walce z zakażeniami wywołanymi przez inne wirusy z rodziny Herpesviridae: cytomegalowirusem (CMV), czy wirusem Epstein-Barr (EBV) jest mniejsza [4, 5].


Genom herpeswirusów stanowi liniowy, dwuniciowy DNA. Jego replikacja odbywa się w jądrze zakażonej komórki gospodarza, przy współudziale licznych enzymów wirusowych. Wśród nich kluczową rolę odgrywa kodowana przez wirusa polimeraza DNA.
Acyklowir wprowadzany jest do komórek przez białko transportujące nukleozydy, w tym deoksyguanozynę [6]. Wewnątrz komórki zostaje przekształcony w biologicznie aktywną pochodną fosforanową. Za proces ten odpowiedzialna jest kodowana przez wirus kinaza tymidynowa [2, 7]. Fakt, że acyklowir nie jest odpowiednim substratem dla kinaz komórkowych powoduje, że lek zostaje zaktywowany głównie w komórkach zakażonych przez wirusa, co wpływa korzystnie na jego selektywność. W komórkach zakażonych HSV stwierdza się od 40 do 100 razy wyższy poziom aktywnych form fosforanowych acyklowiru, niż w komórkach niezakażonych [7–9].
Trójfosforan acyklowiru (ACVTP) hamuje syntezę DNA HSV, gdyż pozbawiony jest grupy 3’OH [10, 11]. Gdy polimeraza wirusowa wprowadzi zmodyfikowany nukleozyd do łańcucha DNA dalsze jego wydłużanie staje się niemożliwe. W trakcie replikacji genomu wirusowego ACVTP współzawodniczy z trójfosforanem deoksyguanozyny (dGTP) [2, 11]. 3’5’egzonukleaza, stanowiąca integralny składnik kompleksu replikacyjnego, odpowiedzialna za wycinanie z łańcucha DNA błędnie wprowadzonych nukleozydów, nie rozróżnia ACVTP i dGTP. W rezultacie synteza DNA zostaje zakończona [10, 12]. Porównując polimerazy HSV i VZV z komórkową polimerazą DNA wykazano, że ta ostatnia wykazuje zdecydowanie niższe powinowactwo do ACVTP, przez co lek znacznie rzadziej wprowadzany jest do genomu gospodarza niż do HSV DNA i VZV DNA [11].
Stwierdzono również, że acyklowir wykazuje różną zdolność do hamowania replikacji poszczególnych wirusów Herpes:...


View full text...
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.