„Atopowe zapalenie skóry w praktyce”

Obserwowany wyraźny wzrost liczby zachorowań na atopowe zapalenie skóry oraz różnego rodzaju niejasności związane m.in. z jego epidemiologią i etiopatogenezą stwarzają konieczność kontynuowania intensywnych badań naukowych oraz przekazywania do wiadomości ich aktualnych wyników, a także ich wykorzystywania w szeroko pojętej praktyce lekarskiej.

Dlatego z uznaniem należy przyjąć wydanie pu­blikacji, której treść obejmuje aktualną wiedzę związaną z atopowym zapaleniem skóry. Wartość i przydatność tej monografii podnosi niewątpliwie fakt, że zawarte w niej złożone i niekiedy dyskusyjne problemy przedstawiono w sposób jasny i zrozumiały, umożliwiający ich wykorzystanie w praktyce. Pod tym względem dzieło to jest niewątpliwie wybitne i na czasie.

Atopowe zapalenie skóry jest chorobą polietiologiczną, o złożonej i często dyskusyjnej patogenezie, wieloobjawowym obrazie klinicznym i przewlekłym, nawrotowym przebiegu. Z tego też względu jest przedmiotem zainteresowania lekarzy różnych specjalności.

Monografia zawiera 14 rozdziałów, w których w sposób nowoczesny, opierając się na najnowszych wynikach badań naukowych, omówiono dane dotyczące epidemiologii, patogenezy, rozpoznawania, różnicowania, leczenia, profilaktyki różnego rodzaju powikłań i rokowania. Słuszne i celowe jest także zwięzłe podsumowanie treści pracy. Układ książki jest właściwy i przejrzysty, a omawiane zagadnienia przyczynią się niewątpliwie do jej sukcesu.

Na podkreślenie zasługuje trafny dobór autorów poszczególnych rozdziałów, znanych z licznych pu­blikacji, reprezentujących wysoki poziom wiedzy oraz posiadających duże doświadczenie kliniczne i laboratoryjne. W wielu omawianych zagadnieniach wyczuwa się indywidualne i krytyczne ujęcie, wynikające niewątpliwie z dużego doświadczenia i wiedzy autorów. Monografia „Atopowe zapalenie skóry w praktyce”, opracowana przez zespół cieszących się dużym autorytetem naukowym autorów pod redakcją prof. dr. hab. med. Romana Nowickiego, wypełni niewątpliwie dotkliwy brak tego rodzaju pozycji piśmienniczej w naszym kraju.

Wysoka wartość metodyczna i merytoryczna mo­nografii oraz jej przydatność w codziennej praktyce lekarskiej zainteresują przedstawicieli różnych specjalności, zwłaszcza lekarzy rodzinnych, którzy na co dzień stykają się z chorymi cierpiącymi z powodu atopowego zapalenia skóry. Opracowanie to należy polecić osobom specjalizującym się nie tylko w dermatologii, alergologii, pediatrii oraz internie, lecz także w innych dziedzinach, które mogą mieć związek z diagnostyką, leczeniem i profilaktyką atopowego zapalenia skóry.

Pragnę wyrazić przekonanie, że równolegle z rozwojem wiedzy dotyczącej atopowego zapalenia skóry należałoby oczekiwać kolejnych, systematycznie uaktualnianych wydań. Sądzę, że dziełu temu przysłuży się życzliwa i twórcza krytyka szerokiego kręgu Czytelników. Wygodna, podręczna forma edytorska monografii niewątpliwie uzupełnia jej zalety.

Redaktorowi, Autorom i Wydawnictwu Cornetis za tak owocny trud należą się gratulacje i uznanie.





prof. Henryk Szarmach