@Article{Malewski2016, journal="Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii/Archives of Forensic Medicine and Criminology", issn="0324-8267", year="2016", title="Współpraca funkcjonariuszy organów ścigania ze specjalistami pionu kryminalistycznego. Diagnoza i możliwości usprawnienia – doświadczenia litewskie", abstract="W artykule analizowano specyfikę i formy współpracy funkcjonariuszy pionu dochodzeniowo-śledczego* ze specjalistami z laboratoriów kryminalistycznych w postępowaniu przygotowawczym oraz istniejące problemy praktyczne tejże współpracy. W ostatnim czasie zauważa się szczególnie intensywne dysputy na temat współzależności określania osoby posiadającej wiadomości specjalne z jej statusem w postępowaniu przygotowawczym. Dyskusji poddawane są też zagadnienia współpracy podmiotów postępowania przygotowawczego w kontekście międzynarodowym. Mniej aktywny (ale nie mniej istotny) dyskurs dotyczy formy i specyfiki współpracy funkcjonariuszy dochodzeniowo-śledczych i specjalistów oraz biegłych w trakcie badania czynów przestępczych. Mając na uwadze duże praktyczne znaczenie oraz istniejące różnice w traktowaniu naukowym tej problematyki, za cel niniejszego badania obrano formy i treść współpracy funkcjonariuszy organów ścigania ze specjalistami (biegłymi) z laboratoriów kryminalistycznych, a także problemy wynikające z tej współpracy oraz kierunki jej usprawniania. W pierwszej części artykułu przytoczono wybrane poglądy na definicje osoby posiadającej wiadomości specjalne funkcjonujące na Litwie** i w niektórych innych państwach. Zdaniem autorów, unifikacja (harmonizacja) różnych pojęć (definicji), terminów i statusu dotyczącego biegłego, specjalisty i wiadomości specjalnych powinna być jednym z celów działań w realizacji wizji wspólnej europejskiej przestrzeni kryminalistycznej 2020. Wymaga to przeprowadzenia poważnej analizy standardów w dziedzinie prawa oraz zarządzania w stosowaniu wiadomości specjalnych każdego państwa***. W części drugiej, popartej wynikami badań empirycznych, omówiono praktyczne problemy współpracy funkcjonariusza organów ścigania i specjalisty (biegłego), przeanalizowano trzy podstawowe formy ich współpracy oraz przedstawiono ich treść: praca na miejscu zdarzenia, współpraca tych dwu podmiotów przy zlecaniu badań i przygotowaniu materiałów oraz w procesie ich przeprowadzania, a także udział specjalisty w innych czynnościach postępowania przygotowawczego. W tej części podano też propozycje sposobów zwiększenia efektywności tejże współpracy. W trzeciej części po ocenie rezultatów badania przedstawiono spostrzeżenia autorów na temat tendencji do zwiększania efektywności współpracy funkcjonariuszy organów ścigania i specjalisty (biegłego).", author="Malewski, Henryk and Kurapka, Vidmantas Egidijus and Matulienė, Snieguolnė and Navickienė, Žaneta", pages="182--210", doi="10.5114/amsik.2016.66402", url="http://dx.doi.org/10.5114/amsik.2016.66402" }