%0 Journal Article %J Gastroenterology Review/Przegląd Gastroenterologiczny %@ 1895-5770 %V 3 %N 4 %D 2008 %F Głuszek2008 %T GIST – ryzyko nawrotu i rozsiewu na podstawie obserwacji własnych %X Wstęp: GIST (ang. gastrointestinal stromal tumors) są rzadkimi nowotworami przewodu pokarmowego (ok. 1%) wywodzącymi się z jego zrębu. W ok. 30% przypadków to guzy złośliwe – naciekające i dające przerzuty, szczególnie do wątroby. Cel: Ocena czynników wpływających na wystąpienie nawrotu lub rozsiewu choroby i niepowodzenie leczenia w grupie chorych leczonych chirurgicznie z powodu GIST. Materiał i metody: Analizie poddano grupę 55 osób, w tym 26 mężczyzn i 29 kobiet, w wieku 43–89 lat (mężczyźni 44–83 lat, średnia 66,6 roku, kobiety 43–89 lat, średnia 66,6 roku) leczonych chirurgicznie, u których rozpoznano GIST na podstawie oceny histopatologicznej i histoimmunochemicznej preparatu pooperacyjnego. W badaniu uwzględniano lokalizację guza, agresywność zmiany, rodzaj wykonanego zabiegu, liczbę nawrotów, występowanie rozsiewu i liczbę zgonów. Wyniki: U 37 chorych (12 mężczyzn, 25 kobiet) stwierdzono guzy żołądka, u 12 (7 mężczyzn, 5 kobiet) guzy jelita cienkiego, u 2 mężczyzn guzy dwunastnicy, u 2 mężczyzn guzy jelita grubego (okrężnicy), u 2 mężczyzn guz odbytnicy. Wyniki badania histopatologicznego wykazały doszczętność wycięcia guza u 51 osób. U jednego chorego śródoperacyjnie odnotowano rozsiew procesu nowotworowego, którego ognisko pierwotne znajdowało się w odbytnicy. U 33 badanych średnica guza wynosiła ł5 cm. Wysoki stopień agresywności guza zaobserwowano u 20 operowanych, średni stopień agresywności u 8 chorych, w pozostałych przypadkach stwierdzono zmiany o niskim stopniu agresywności. Najczęściej wykonywanym zabiegiem operacyjnym była resekcja żołądka o różnej rozległości (36 chorych). W okresie pooperacyjnym zmarło 3 badanych – w 9., 21. i 31. dobie po operacji. Przyczyną zgonów były powikłania krążeniowo-oddechowe. W pozostałych 52 przypadkach nie odnotowano powikłań pooperacyjnych. W dalszej obserwacji zmarło 15 chorych, w tym 4 z powodu rozsiewu GIST. Nawrót choroby wystąpił u 3 osób, u których rozpoznano kolejno – przerzuty do wątroby, kośćca (Th10) i wątroby, guz w miednicy małej. Dwóch z tych pacjentów (chorego z przerzutami do wątroby i chorego z guzem miednicy małej) zakwalifikowano do leczenia imatinibem. Dwóch operowano powtórnie (z guzem odbytnicy i guzem w miednicy małej). Zarówno przypadki zgonów z powodu rozsiewu GIST, jak i przypadki nawrotu choroby dotyczyły osób z guzami o wysokim stopniu agresywności (średnica >5 cm, IM >5/50 HPF). Wnioski: Dalsze własne obserwacje potwierdzają, że jelitowa lokalizacja guza, duże rozmiary (średnica >5 cm) i wysoki indeks mitotyczny (IM >5/50 HPF) są czynnikami niekorzystnie wpływającymi na dalszy przebieg choroby (rozsiew zmian, nawrót choroby). U większości pacjentów z nawrotem choroby i rozsiewem leczonych imatinibem obserwuje się stabilizację lub regresję choroby, przy stosunkowej dobrej jakości życia. %A Głuszek, Stanisław %A Rylski, Rafał %A Kot, Marta %A Stanisławek, Jerzy %A Karcz, Włodzimierz %A Urbaniak, Antoinette %A Sosnowski, Zbigniew %A Chmielnicki, Bohdan %A Błoński, Jerzy %A Czerwonka, Krzysztof %A Kabza, Adam %A Maciejewski, Włodzimierz %A Komendacki, Marian %P 176-184 %9 journal article %U https://www.termedia.pl/GIST-8211-risk-of-recurrence-and-dissemination,41,10979,1,1.html