%0 Journal Article %J Lekarz POZ %@ 2450-3517 %V 4 %N 3 %D 2018 %F Płusa2018 %T Aktualne zagrożenie zakażeniem Borrelia burgdorferi %X W 1977 r. opisano w miejscowościach Lyme i Old Lyme w stanie Connecticut w USA zapalenia stawów oraz zmiany skórne, które powiązano z ukąszeniami przez kleszcze. Obecnie choroba z Lyme (borelioza) jest najczęstszą chorobą odkleszczową na świecie. W Polsce większość zachorowań na boreliozę przypada na okres od maja do listopada, a ponad 80% przypadków stwierdza się w czerwcu i lipcu, w okresie żerowania nimf kleszczy. Rezerwuarem bakterii jest ok. 300 różnych gatunków ssaków. Borrelia burgdorferi charakteryzuje się zmiennością morfologiczną i immunologiczną w poszczególnych stadiach rozwojowych. Bakteria ma zdolność morfologicznego przekształcania się w postacie z deficytem błony komórkowej (cell wall deficient – CWD) w formie sferoplastów, L-form, bleb-like spirochetes i w postacie cyst (round body/form). Ma także zdolność do tworzenia biofilmu. Powyższe uwarunkowania wpływają na wiarygodność testów diagnostycznych, co może prowadzić do błędnych decyzji terapeutycznych. W postępowaniu początkowym istotne jest wdrożenie skutecznego leczenia, aby zapobiec dalszemu postępowi zakażenia. Szczególną trudność sprawia zespół poboreliozowy, gdy występują ciężkie stany niewydolności narządowej. Objawy zespołu pojawiają się miesiące lub lata po antybiotykoterapii u 10–20% leczonych jako odpowiedź autoimmunologiczna po czynnym zakażeniu i skutecznym leczeniu, które mogło zlikwidować czynnik sprawczy. Rozbieżność zaleceń terapeutycznych dotyczy głównie wyboru antybiotyku, jego dawki i czasu stosowania. Proponowana doksycyklina znajduje się we wszystkich zaleceniach, mimo że jej MIC90 wynosi 2,0 mg/l. Inne antybiotyki mają lepsze parametry, szczególnie azytromycyna, która podawana miejscowo w pierwszym etapie zakażenia, może być w pełni skuteczna. %A Płusa, Tadeusz %P 227-237 %9 journal article %U https://www.termedia.pl/Current-risk-of-Borrelia-burgdorferi-infection,98,33469,1,1.html