Implanty nowej generacji w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu w Kajetanach
Redaktor: Marta Koblańska
Data: 04.03.2015
Źródło: IFiPS/MK
Prof. Henryk Skarzyński w asyście wszczepił 3 marca implant ślimakowy nowej generacji pozwalający na wykonywanie badań MRI, a następnie na śledzenie zmian zachodzących w mózgu po podaniu bodźca akustycznego oraz elektrycznego. Wszczepienie umożliwi wykrywanie zmian nowotworowych w obrębie głowy.
- Zastosowanie implantów nowej generacji po raz pierwszy w leczeniu częściowej głuchoty na takim poziomie jest pierwszym doniesieniem naukowym i medycznym we współczesnej medycynie na świecie. Stanowi wielki przełom w śledzeniu zmian drogi słuchowej i wybranych struktur mózgu. Stwarza to nowe możliwości terapeutyczne, w tym wykrywanie zmian nowotworowych, naczyniowych i pourazowych w obrębie głowy; pozwala także na obniżenie kosztów leczenia pacjenta - poinformował IFiPS. .
W praktyce oznacza to uruchomienie dwóch przełomowych programów: pierwszego na świecie programu naukowego - badanie drogi słuchowej po wszczepieniu nowej generacji implantów w częściowej głuchocie”.
oraz pierwszego w Polsce programu klinicznego - o przełomowym zastosowaniu nowej generacji implantów umożliwiających po ich wszczepieniu swobodne wykorzystanie badań rezonansem magnetycznym, co odnosi się do mniej licznej, ale bardzo trudnej do diagnozowania grupy pacjentów z różnymi wrodzonymi lub nabytymi, w tym nowotworowymi zmianami w obrębie głowy.
Wszczepienie nowej generacji implantów ślimakowych umożliwia po raz pierwszy w Polsce monitorowanie zachodzących zmian w obrębie głowy, w tym obserwacji rozwoju lub nawrotu chorób nowotworowych bez konieczności usuwania na czas badania całego implantu lub jego części i ponownego jego operacyjnego wszczepiania. W codziennej praktyce klinicznej oznacza to uruchomienie po raz pierwszy w Polsce nowego programu terapeutycznego pt.: „Nowe możliwości kliniczne w Polsce po wszczepieniu nowej generacji implantów ślimakowych”.
Umożliwi ona:
wykrywanie zmian nowotworowych, naczyniowych i pourazowych w obrębie głowy w zależności od zaistniałych potrzeb;
monitorowanie zmian nowotworowych leczonych wcześniej operacyjnie, chemioterapią lub gammaterapią;
obniżeniu kosztów ponoszonych na wyjmowanie drogą operacyjną magnesu na czas przeprowadzania badania rezonansem magnetycznym (MRI).
Przy obecnie stosowanych implantach ślimakowych pełna obserwacja zmian w obrębie głowy jest ograniczona i często niewystarczająca dla potrzeb monitorowania określonej terapii.
W nowej generacji implantów, część wszczepiana pod skórę jest odpowiednio zabezpieczona przed działaniem silnego pola magnetycznego skanera MR nawet do 3T natomiast problemem był do tej pory magnes, który znajdował się w silikonowej kieszonce w centralnej części cewki indukcyjnej. Pole magnetyczne skanera, które jest skierowane wzdłuż tunelu, w którym znajduje się pacjent wymusza na tym małym magnesie ustawienie w kierunku działającego na niego pola skanera.
Urządzenia 3T są standardem w wielu krajach rozwiniętych na świecie. W Polsce najbardziej popularne są urządzenia do badania MRI są 1,5 T lub słabsze, stopniowo jednak sytuacja ta ulega zmianie i pojawia się coraz więcej urządzeń 3T. Diagnostyka różnych zmian (w tym nowotworów, czy naczyniaków) lub ich monitorowanie wymaga częstszych badań, a co za tym idzie operacyjnego wyjmowania i wkładania magnesu w przypadku tradycyjnego implantu ślimakowego. Implant nowej generacji zdolny jest wytrzymać w polu 3T co znacznie zmniejsza koszty takiej diagnostyki.
Siła z jaką obracany jest ten mały magnes jest tak duża, że wyskakuje on z „kieszonki”, w której się znajduje i może przemieścić się pod skórą poza implant, co skutkowałoby tym, że zewnętrzna część procesora mowy byłaby w niewłaściwym położeniu i implant nie mógłby działać. Obrazowanie MR musiało być wykonywane albo w niskim polu magnetycznym <0.5T (co znacznie obniżało jakość otrzymywanych obrazów) lub przed badaniem w skanerach np. 1.5T wymagało wcześniejszego operacyjnego usunięcia magnesu, a po badaniu ponownego operacyjnego umieszczenia magnesu w implancie. Obrazowanie w skanerach 3T było praktycznie niemożliwe.
Nowa generacja implantów ślimakowych wykorzystuje samorotujący się magnes, który po umieszczeniu go w polu skanera MR, może obrócić się w ramach swojej „kieszonki” w stronę głównego pola magnetycznego skanera, przez co siła z jaką magnes skanera będzie oddziaływał na niego będzie drastycznie ograniczona. Takie rozwiązanie pozwoli na wykonanie badania nawet w skanerach do 3T włącznie. Zatem pacjent wyposażony w taki implant będzie mógł w pełni korzystać z nowoczesnych systemów obrazowania MR, bez konieczności ingerencji chirurga. Oczywiście magnes będzie powodował pewne zakłócenia w obrazie, ale tylko w obrębie ok. 5 cm od magnesu.
Silne pole magnetyczne skanera w dalszym ciągu przeszkadza w uruchomieniu implantu słuchowego podczas badania i nie pozwala na wykonanie badania fMRI ze stymulacją dźwiękową z uwagi na głośną pracę skanera. Taka szansa pojawia się, gdy jako drogę wejścia wykorzysta się bodziec elektryczny. Problemy techniczne, które stoją na przeszkodzie, aby implant mógł działać podczas badania MR są jednak możliwe do rozwiązania. To pierwszy w Polsce program monitorowania stanu głowy z nową generacją implantów słuchowych.
Program leczenia całkowitej głuchoty u dzieci i dorosłych został w Polsce uruchomiony 23 lata temu. 16 lipca 1992 r. prof. Henryk Skarżyński wykonał po raz pierwszy w Polsce operację wszczepienia implantu ślimakowego osobie niesłyszącej. Pionierska operacja, dała nie tylko szansę tysiącom niesłyszących pacjentów w naszym kraju, ale także stała się symbolicznym początkiem realizacji programu leczenia całkowitej głuchoty we współczesnym świecie.
W 2002 r. po raz pierwszy na świecie prof. Henryk Skarżyński zoperował pacjenta z częściową głuchotą, zapewniając 100 proc. rozumienia mowy po połączeniu stymulacji słuchowej za pośrednictwem implantu ślimakowego w zakresie wysokich dźwięków i połączenie tego fenomenalnego zjawiska z normalnym słuchem, pozwalającym odbierać jedynie niskie dźwięki. Pacjent przed operacją mógł rozumieć jedynie około 15-17% docierających do niego dźwięków. Z kolei w 2004 r. prof. Henryk Skarżyński zoperował z podobnym uszkodzeniem słuchu pierwsze na świecie dziecko. Do chwili obecnej w ten sposób zostało zoperowanych prawie 2000 pacjentów z częściową głuchotą w różnym wieku, co stanowi największą we współczesnej medycynie taką grupę wyleczonych chorych. Leczenie operacyjne jest przeprowadzane według procedury chirurgicznej 6-ciu kroków, opracowanej przez prof. Henryka Skarżyńskiego.
W praktyce oznacza to uruchomienie dwóch przełomowych programów: pierwszego na świecie programu naukowego - badanie drogi słuchowej po wszczepieniu nowej generacji implantów w częściowej głuchocie”.
oraz pierwszego w Polsce programu klinicznego - o przełomowym zastosowaniu nowej generacji implantów umożliwiających po ich wszczepieniu swobodne wykorzystanie badań rezonansem magnetycznym, co odnosi się do mniej licznej, ale bardzo trudnej do diagnozowania grupy pacjentów z różnymi wrodzonymi lub nabytymi, w tym nowotworowymi zmianami w obrębie głowy.
Wszczepienie nowej generacji implantów ślimakowych umożliwia po raz pierwszy w Polsce monitorowanie zachodzących zmian w obrębie głowy, w tym obserwacji rozwoju lub nawrotu chorób nowotworowych bez konieczności usuwania na czas badania całego implantu lub jego części i ponownego jego operacyjnego wszczepiania. W codziennej praktyce klinicznej oznacza to uruchomienie po raz pierwszy w Polsce nowego programu terapeutycznego pt.: „Nowe możliwości kliniczne w Polsce po wszczepieniu nowej generacji implantów ślimakowych”.
Umożliwi ona:
wykrywanie zmian nowotworowych, naczyniowych i pourazowych w obrębie głowy w zależności od zaistniałych potrzeb;
monitorowanie zmian nowotworowych leczonych wcześniej operacyjnie, chemioterapią lub gammaterapią;
obniżeniu kosztów ponoszonych na wyjmowanie drogą operacyjną magnesu na czas przeprowadzania badania rezonansem magnetycznym (MRI).
Przy obecnie stosowanych implantach ślimakowych pełna obserwacja zmian w obrębie głowy jest ograniczona i często niewystarczająca dla potrzeb monitorowania określonej terapii.
W nowej generacji implantów, część wszczepiana pod skórę jest odpowiednio zabezpieczona przed działaniem silnego pola magnetycznego skanera MR nawet do 3T natomiast problemem był do tej pory magnes, który znajdował się w silikonowej kieszonce w centralnej części cewki indukcyjnej. Pole magnetyczne skanera, które jest skierowane wzdłuż tunelu, w którym znajduje się pacjent wymusza na tym małym magnesie ustawienie w kierunku działającego na niego pola skanera.
Urządzenia 3T są standardem w wielu krajach rozwiniętych na świecie. W Polsce najbardziej popularne są urządzenia do badania MRI są 1,5 T lub słabsze, stopniowo jednak sytuacja ta ulega zmianie i pojawia się coraz więcej urządzeń 3T. Diagnostyka różnych zmian (w tym nowotworów, czy naczyniaków) lub ich monitorowanie wymaga częstszych badań, a co za tym idzie operacyjnego wyjmowania i wkładania magnesu w przypadku tradycyjnego implantu ślimakowego. Implant nowej generacji zdolny jest wytrzymać w polu 3T co znacznie zmniejsza koszty takiej diagnostyki.
Siła z jaką obracany jest ten mały magnes jest tak duża, że wyskakuje on z „kieszonki”, w której się znajduje i może przemieścić się pod skórą poza implant, co skutkowałoby tym, że zewnętrzna część procesora mowy byłaby w niewłaściwym położeniu i implant nie mógłby działać. Obrazowanie MR musiało być wykonywane albo w niskim polu magnetycznym <0.5T (co znacznie obniżało jakość otrzymywanych obrazów) lub przed badaniem w skanerach np. 1.5T wymagało wcześniejszego operacyjnego usunięcia magnesu, a po badaniu ponownego operacyjnego umieszczenia magnesu w implancie. Obrazowanie w skanerach 3T było praktycznie niemożliwe.
Nowa generacja implantów ślimakowych wykorzystuje samorotujący się magnes, który po umieszczeniu go w polu skanera MR, może obrócić się w ramach swojej „kieszonki” w stronę głównego pola magnetycznego skanera, przez co siła z jaką magnes skanera będzie oddziaływał na niego będzie drastycznie ograniczona. Takie rozwiązanie pozwoli na wykonanie badania nawet w skanerach do 3T włącznie. Zatem pacjent wyposażony w taki implant będzie mógł w pełni korzystać z nowoczesnych systemów obrazowania MR, bez konieczności ingerencji chirurga. Oczywiście magnes będzie powodował pewne zakłócenia w obrazie, ale tylko w obrębie ok. 5 cm od magnesu.
Silne pole magnetyczne skanera w dalszym ciągu przeszkadza w uruchomieniu implantu słuchowego podczas badania i nie pozwala na wykonanie badania fMRI ze stymulacją dźwiękową z uwagi na głośną pracę skanera. Taka szansa pojawia się, gdy jako drogę wejścia wykorzysta się bodziec elektryczny. Problemy techniczne, które stoją na przeszkodzie, aby implant mógł działać podczas badania MR są jednak możliwe do rozwiązania. To pierwszy w Polsce program monitorowania stanu głowy z nową generacją implantów słuchowych.
Program leczenia całkowitej głuchoty u dzieci i dorosłych został w Polsce uruchomiony 23 lata temu. 16 lipca 1992 r. prof. Henryk Skarżyński wykonał po raz pierwszy w Polsce operację wszczepienia implantu ślimakowego osobie niesłyszącej. Pionierska operacja, dała nie tylko szansę tysiącom niesłyszących pacjentów w naszym kraju, ale także stała się symbolicznym początkiem realizacji programu leczenia całkowitej głuchoty we współczesnym świecie.
W 2002 r. po raz pierwszy na świecie prof. Henryk Skarżyński zoperował pacjenta z częściową głuchotą, zapewniając 100 proc. rozumienia mowy po połączeniu stymulacji słuchowej za pośrednictwem implantu ślimakowego w zakresie wysokich dźwięków i połączenie tego fenomenalnego zjawiska z normalnym słuchem, pozwalającym odbierać jedynie niskie dźwięki. Pacjent przed operacją mógł rozumieć jedynie około 15-17% docierających do niego dźwięków. Z kolei w 2004 r. prof. Henryk Skarżyński zoperował z podobnym uszkodzeniem słuchu pierwsze na świecie dziecko. Do chwili obecnej w ten sposób zostało zoperowanych prawie 2000 pacjentów z częściową głuchotą w różnym wieku, co stanowi największą we współczesnej medycynie taką grupę wyleczonych chorych. Leczenie operacyjne jest przeprowadzane według procedury chirurgicznej 6-ciu kroków, opracowanej przez prof. Henryka Skarżyńskiego.
