Nie będzie skracania kolejek – twierdzą pacjenci
Redaktor: Janusz Maciejowski
Data: 26.06.2014
Źródło: JM
- Zaproponowano w istocie nie skrócenie kolejek do specjalistów, tylko po raz kolejny udoskonalono system monitorowania kolejek już istniejących – twierdzi Ewa Borek, prezes fundacji My Pacjenci. Podobnego zdania jest KLRwP.
Z raportu opracowanego przez fundację My Pacjenci wynika, że w tzw. pakiet kolejkowy pacjenci nie wierzą,
- W wyniku przeprowadzonych konsultacji społecznych można stwierdzić, że pacjenci i obywatele nie są przekonani, że zaproponowane przez Ministra Zdrowia zmiany przyczynią się do poprawienia dostępności świadczeń onkologicznych czy skrócenia kolejek do lekarzy specjalistów – mówi Ewa Borek. W niektórych przypadkach mogą je one nawet wydłużyć w wyniku konieczności pozyskiwania skierowań do dermatologa i okulisty, które wcześniej nie były wymagane, o czym jest przekonane 75% ankietowanych. Przedstawione przez resort propozycje nie są wystarczająco rozległe, odważne i zdecydowane, żeby doprowadzić do potrzebnej pacjentom radykalnej zmiany polegającej na skróceniu kolejek. Za propozycjami rozwiązań organizacyjnych nie poszły w ślad rozwiązania o charakterze zwiększenia finansowania np. zniesienia limitów na diagnostykę i leczenie onkologiczne. Zaproponowano w istocie nie skrócenie kolejek do specjalistów, tylko po raz kolejny udoskonalono system monitorowania kolejek już istniejących – dodaje.
Podobnie w stanowisku Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce czytamy, że proponowane zmiany ujęte przez min. Arłukowicza w pakiecie kolejkowym, są szkodliwe dla zdrowia i życia pacjentów.
- Specjaliści medycyny rodzinnej, którzy sprawują podstawową opiekę zdrowotną w ramach umów z NFZ, stowarzyszeni w Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce (KLRwP), krytycznie oceniają przyjęte przez Rząd RP 10 czerwca 2014 r. zmiany prawne zwane pakietem kolejkowym – uważa dr Tomasz Tomasik, prezes KLRwP. - Nie zawierają one propozycji zmian organizacyjnych i finansowych, umożliwiających realizację nowych obowiązków nakładanych na podstawową opiekę zdrowotną. Ministerstwo Zdrowia zignorowało nasze propozycje, nie uwzględniło żadnych uwag zgłoszonych przez praktyków lekarzy, którzy mają wykonywać nowe obowiązki. W obecnej sytuacji, w ramach umów z NFZ realizacja dodatkowych zadań jest niemożliwa. Niezbędne są zmiany organizacyjne oraz finansowe. Wprowadzenie dodatkowych elementów diagnostyki jest możliwe wyłącznie ze wskazaniem ściśle określonego sposobu finansowania, poza stawką kapitacyjną. Również ta ostatnia powinna ulec zwiększeniu w związku z poszerzonym zakresem zadań. Inny sposób rozszerzenia diagnostyki nie jest przez środowisko do zaakceptowania – wyjaśnia Tomasik.
Kolegium jest zdania, że zmiany mają charakter jedynie propagandowy i nie są rzetelną oceną rzeczywistego funkcjonowania systemu ochrony zdrowia i nie prowadzą do jego poprawy. Niemniej jednak lekarze rodzinni wyrażają chęć współpracy i pomocy w stworzeniu POZ na nowych zasadach, które będą służyły pacjentom, a nie politycznym rozgrywkom.
Kolejną z zauważonych spraw są, jakby na to nie patrzeć, kwestie finansowe i to pacjenci czują się tutaj wykorzystywani nadużywani.
„Żeby skrócić kolejki należy istotnie zwiększyć finansowanie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w Polsce. Obecnie NFZ przeznacza na ten segment opieki 5 mld PLN a pacjenci zostawiają w prywatnych gabinetach 12 mld PLN rocznie. Opieka specjalistyczna jest więc dziś w 70% finansowana przez pacjentów. Ambulatoryjna opieka specjalistyczna jest wąskim gardłem polskiego systemu ochrony zdrowia. Polscy pacjenci długo czekają na wizytę do specjalistów i ponoszą w związku z tym wysokie koszty opieki w prywatnej służbie zdrowia. Pacjent przeciętnie czeka na wizytę do specjalisty 135 dni i wydaje na opiekę w prywatnych gabinetach 1384 PLN na rok. Co czwarty pacjent korzystał z tzw. szybkiej ścieżki diagnostycznej w szpitalu wskutek utrudnień dostępu do diagnostyki ambulatoryjnej. Co trzeci pacjent trafił do szpitala z powodu braku możliwości rozwiązania problemu zaostrzenia lub powikłań przewlekłej choroby w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej” – wynika z raportu fundacji My Pacjenci.
W skuteczność pakietu kolejkowego jako inicjatywy, która poprawi dostęp pacjentów do leczenia onkologicznego wierzy jedynie 23% respondentów – to też o czymś świadczy, a mówią to adresaci tego niby dokumentu, nie przypadkowo wypytani respondenci.
- W wyniku przeprowadzonych konsultacji społecznych można stwierdzić, że pacjenci i obywatele nie są przekonani, że zaproponowane przez Ministra Zdrowia zmiany przyczynią się do poprawienia dostępności świadczeń onkologicznych czy skrócenia kolejek do lekarzy specjalistów – mówi Ewa Borek. W niektórych przypadkach mogą je one nawet wydłużyć w wyniku konieczności pozyskiwania skierowań do dermatologa i okulisty, które wcześniej nie były wymagane, o czym jest przekonane 75% ankietowanych. Przedstawione przez resort propozycje nie są wystarczająco rozległe, odważne i zdecydowane, żeby doprowadzić do potrzebnej pacjentom radykalnej zmiany polegającej na skróceniu kolejek. Za propozycjami rozwiązań organizacyjnych nie poszły w ślad rozwiązania o charakterze zwiększenia finansowania np. zniesienia limitów na diagnostykę i leczenie onkologiczne. Zaproponowano w istocie nie skrócenie kolejek do specjalistów, tylko po raz kolejny udoskonalono system monitorowania kolejek już istniejących – dodaje.
Podobnie w stanowisku Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce czytamy, że proponowane zmiany ujęte przez min. Arłukowicza w pakiecie kolejkowym, są szkodliwe dla zdrowia i życia pacjentów.
- Specjaliści medycyny rodzinnej, którzy sprawują podstawową opiekę zdrowotną w ramach umów z NFZ, stowarzyszeni w Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce (KLRwP), krytycznie oceniają przyjęte przez Rząd RP 10 czerwca 2014 r. zmiany prawne zwane pakietem kolejkowym – uważa dr Tomasz Tomasik, prezes KLRwP. - Nie zawierają one propozycji zmian organizacyjnych i finansowych, umożliwiających realizację nowych obowiązków nakładanych na podstawową opiekę zdrowotną. Ministerstwo Zdrowia zignorowało nasze propozycje, nie uwzględniło żadnych uwag zgłoszonych przez praktyków lekarzy, którzy mają wykonywać nowe obowiązki. W obecnej sytuacji, w ramach umów z NFZ realizacja dodatkowych zadań jest niemożliwa. Niezbędne są zmiany organizacyjne oraz finansowe. Wprowadzenie dodatkowych elementów diagnostyki jest możliwe wyłącznie ze wskazaniem ściśle określonego sposobu finansowania, poza stawką kapitacyjną. Również ta ostatnia powinna ulec zwiększeniu w związku z poszerzonym zakresem zadań. Inny sposób rozszerzenia diagnostyki nie jest przez środowisko do zaakceptowania – wyjaśnia Tomasik.
Kolegium jest zdania, że zmiany mają charakter jedynie propagandowy i nie są rzetelną oceną rzeczywistego funkcjonowania systemu ochrony zdrowia i nie prowadzą do jego poprawy. Niemniej jednak lekarze rodzinni wyrażają chęć współpracy i pomocy w stworzeniu POZ na nowych zasadach, które będą służyły pacjentom, a nie politycznym rozgrywkom.
Kolejną z zauważonych spraw są, jakby na to nie patrzeć, kwestie finansowe i to pacjenci czują się tutaj wykorzystywani nadużywani.
„Żeby skrócić kolejki należy istotnie zwiększyć finansowanie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w Polsce. Obecnie NFZ przeznacza na ten segment opieki 5 mld PLN a pacjenci zostawiają w prywatnych gabinetach 12 mld PLN rocznie. Opieka specjalistyczna jest więc dziś w 70% finansowana przez pacjentów. Ambulatoryjna opieka specjalistyczna jest wąskim gardłem polskiego systemu ochrony zdrowia. Polscy pacjenci długo czekają na wizytę do specjalistów i ponoszą w związku z tym wysokie koszty opieki w prywatnej służbie zdrowia. Pacjent przeciętnie czeka na wizytę do specjalisty 135 dni i wydaje na opiekę w prywatnych gabinetach 1384 PLN na rok. Co czwarty pacjent korzystał z tzw. szybkiej ścieżki diagnostycznej w szpitalu wskutek utrudnień dostępu do diagnostyki ambulatoryjnej. Co trzeci pacjent trafił do szpitala z powodu braku możliwości rozwiązania problemu zaostrzenia lub powikłań przewlekłej choroby w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej” – wynika z raportu fundacji My Pacjenci.
W skuteczność pakietu kolejkowego jako inicjatywy, która poprawi dostęp pacjentów do leczenia onkologicznego wierzy jedynie 23% respondentów – to też o czymś świadczy, a mówią to adresaci tego niby dokumentu, nie przypadkowo wypytani respondenci.
