Czy leki stosowane w przebiegu ŁZS zwiększają ryzyko wystąpienia półpaśca?
Autor: Aleksandra Lang
Data: 22.01.2016
Źródło: Psoriatic arthritis treatment and the risk of herpes zoster; D Zisman, H Bitterman, G Shalom, I Feldhamer, D Comanesther, E Batat, S Greenberg-Dotan, S Cohen, A D Cohen; Ann Rheum Dis 2016;75:1 131-135 Published Online First: 26 September 2014 doi:10.1136
Zisman i wsp. zaprojektowali badanie oceniające ryzyko wystąpienia półpaśca wśród chorych z łuszczycowym zapaleniem stawów, leczonych przy wykorzystaniu tradycyjnych leków modyfikujących przebieg choroby oraz leków anty-TNF-α. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Annals of the Rheumatic Diseases.
Ogółem badaniem objęto grupę 3128 pacjentów z rozpoznanym łuszczycowym zapaleniem stawów (średni wiek 50.26±14.54 lat), spośród czego 46.2% stanowili mężczyźni. W czasie 20 096 osobo-lat obserwacji odnotowano 182 przypadki półpaśca wśród chorych z grupy badanej.
Wśród ogółu pacjentów z grupy badanej zachorowalność na półpaśca oszacowano na 9.06 przypadków / 1000 osobo-lat. W zależności od stosowanego leczenia częstość występowania półpaśca określono na: 7.36 / 1000 osobo-lat (5.41 - 9.79) wśród osób nieotrzymujących żadnego z analizowanych leków, 9.21 / 1000 osobo-lat (7.5 - 11.21) wśród osób leczonych przy wykorzystaniu tradycyjnych leków modyfikujących przebieg choroby, 8.64 / 1000 osobo-lat (4.84 - 14.26) wśród chorych stosujących leki anty-TNF-α oraz 17.86 / 1000 osobo-lat (10.91 - 27.58) wśród chorych stosujących równocześnie tradycyjne leki modyfikujące przebieg choroby oraz leki anty-TNF-α.
Wieloczynnikowa analiza statystyczna wykazała znamienny wzrost ryzyka wystąpienia półpaśca wśród starszych chorych z ŁZS (HR 1.01, 95% CI 1.00 to 1.02), wśród chorych leczonych glikokortykosteroidami (HR 1.08, 95% CI 1.04 to 1.13) oraz wśród pacjentów stosujących równocześnie tradycyjne leki modyfikujące przebieg choroby oraz leki anty-TNF-α (HR 2.37, 95% CI 1.32 to 4.22).
Wśród ogółu pacjentów z grupy badanej zachorowalność na półpaśca oszacowano na 9.06 przypadków / 1000 osobo-lat. W zależności od stosowanego leczenia częstość występowania półpaśca określono na: 7.36 / 1000 osobo-lat (5.41 - 9.79) wśród osób nieotrzymujących żadnego z analizowanych leków, 9.21 / 1000 osobo-lat (7.5 - 11.21) wśród osób leczonych przy wykorzystaniu tradycyjnych leków modyfikujących przebieg choroby, 8.64 / 1000 osobo-lat (4.84 - 14.26) wśród chorych stosujących leki anty-TNF-α oraz 17.86 / 1000 osobo-lat (10.91 - 27.58) wśród chorych stosujących równocześnie tradycyjne leki modyfikujące przebieg choroby oraz leki anty-TNF-α.
Wieloczynnikowa analiza statystyczna wykazała znamienny wzrost ryzyka wystąpienia półpaśca wśród starszych chorych z ŁZS (HR 1.01, 95% CI 1.00 to 1.02), wśród chorych leczonych glikokortykosteroidami (HR 1.08, 95% CI 1.04 to 1.13) oraz wśród pacjentów stosujących równocześnie tradycyjne leki modyfikujące przebieg choroby oraz leki anty-TNF-α (HR 2.37, 95% CI 1.32 to 4.22).
