Nasilenie kolonizacji skóry przez gronkowca złocistego a ciężkość AZS
Autor: Aleksandra Lang
Data: 19.01.2016
Źródło: Staphylococcus Aureus Skin Density Tied to Severity of Atopic Dermatitis; Will Boggs MD; November 30, 2015; Reuters Health Information./AL
Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą zapalną. Wśród czynników wpływających na jej rozwój i występowanie zaostrzeń postuluje się między innymi: czynniki genetyczne, defekt bariery naskórkowej związany z nieprawidłowościami metabolizmu lipidów i białek strukturalnych naskórka, przewagę aktywacji układu immunologicznego z udziałem komórek Th2 oraz nadmierną kolonizację skóry drobnoustrojami – przede wszystkim Staphylococcus aureus.
Na łamach czasopisma Journal of Allergy and Clinical Immunology zespół badaczy z Uniwersytetu w Tuluzie (Francja) pod kierownictwem Carle F. Paul opublikował pracę na temat związku pomiędzy ilością S. aureus na skórze zmienionej i niezmienionej chorobowo z ciężkością atopowego zapalenia skóry.
Grupę badaną stanowiło 78 pacjentów z atopowym zapaleniem skóry (AD). Badacze scharakteryzowali uczestników badania pod kątem cech takich jak: fenotyp AD, ciężkość choroby, genotyp filagryny, przeznaskórkowa utrata wody (TEWL), stopień uwodnienia skóry (HI), pH, ilość pyrolidonowego kwasu karboksylowego (PCA–pyrrolidine carboxylic acid) oraz zagęszczenie S. aureus na powierzchni skóry zmienionej i niezmienionej chorobowo.
U 11 (14.1%) pacjentów z grupy badanej stwierdzono obecność jednej z czterech najczęstszych mutacji genu filagryny, w porównaniu z 4 (5.1%, p=0.017) uczestnikami z grupy kontrolnej (dobranej pod względem płci i wieku).
U chorych na atopowe zapalenie skóry – zarówno w obrębie skóry zmienionej jak i niezmienionej chorobowo - obserwowano zmniejszone uwodnienie skóry, wyższe pH oraz TEWL oraz niższy poziom pyrolidonowego kwasu karboksylowego, w porównaniu z grupą kontrolną.
Największą ilość kolonii S. aureus stwierdzono u chorych na AZS w obrębie skóry zmienionej chorobowo, natomiast mniejszą w obszarze skóry niezmienionej chorobowo. W obu przypadkach wartości te były wyższe w stosunku do obserwowanych w grupie kontrolnej.
Ilość kolonii S. aureus oraz nasilenie TEWL w obrębie skóry zmienionej chorobowo korelowały z ciężkością przebiegu AZS. W obrębie skóry niezmienionej chorobowo taką zależność stwierdzono jedynie w odniesieniu do ilości kolonii S. aureus.
Badacze wspominają, iż istnieją badania wskazujące na fakt, iż zmniejszenie ilości S.aureus na skórze chorych na atopowe zapalenie skóry może być pomocne w kontroli oraz leczeniu zaostrzeń choroby. Brakuje jednak badań dobrej jakości oceniających skuteczność i bezpieczeństwo stosowania określonych preparatów zmniejszających ilość S. aureus na skórze.
Wiadomo również, iż ze względu na złożoną patogenezę choroby oraz niejednorodny przebieg kliniczny, skuteczność tego rodzaju postępowania może różnić się u poszczególnych pacjentów.
Grupę badaną stanowiło 78 pacjentów z atopowym zapaleniem skóry (AD). Badacze scharakteryzowali uczestników badania pod kątem cech takich jak: fenotyp AD, ciężkość choroby, genotyp filagryny, przeznaskórkowa utrata wody (TEWL), stopień uwodnienia skóry (HI), pH, ilość pyrolidonowego kwasu karboksylowego (PCA–pyrrolidine carboxylic acid) oraz zagęszczenie S. aureus na powierzchni skóry zmienionej i niezmienionej chorobowo.
U 11 (14.1%) pacjentów z grupy badanej stwierdzono obecność jednej z czterech najczęstszych mutacji genu filagryny, w porównaniu z 4 (5.1%, p=0.017) uczestnikami z grupy kontrolnej (dobranej pod względem płci i wieku).
U chorych na atopowe zapalenie skóry – zarówno w obrębie skóry zmienionej jak i niezmienionej chorobowo - obserwowano zmniejszone uwodnienie skóry, wyższe pH oraz TEWL oraz niższy poziom pyrolidonowego kwasu karboksylowego, w porównaniu z grupą kontrolną.
Największą ilość kolonii S. aureus stwierdzono u chorych na AZS w obrębie skóry zmienionej chorobowo, natomiast mniejszą w obszarze skóry niezmienionej chorobowo. W obu przypadkach wartości te były wyższe w stosunku do obserwowanych w grupie kontrolnej.
Ilość kolonii S. aureus oraz nasilenie TEWL w obrębie skóry zmienionej chorobowo korelowały z ciężkością przebiegu AZS. W obrębie skóry niezmienionej chorobowo taką zależność stwierdzono jedynie w odniesieniu do ilości kolonii S. aureus.
Badacze wspominają, iż istnieją badania wskazujące na fakt, iż zmniejszenie ilości S.aureus na skórze chorych na atopowe zapalenie skóry może być pomocne w kontroli oraz leczeniu zaostrzeń choroby. Brakuje jednak badań dobrej jakości oceniających skuteczność i bezpieczeństwo stosowania określonych preparatów zmniejszających ilość S. aureus na skórze.
Wiadomo również, iż ze względu na złożoną patogenezę choroby oraz niejednorodny przebieg kliniczny, skuteczność tego rodzaju postępowania może różnić się u poszczególnych pacjentów.
