Czynniki ryzyka rozwoju zaburzeń depresyjnych po rozpoznaniu IBD

Wykazano w wielu badaniach, że częstość występowania zaburzeń depresyjnych u chorych z nieswoistymi zapaleniami jelit (ang. inflammatory bowel diseases - IBD) jest większa niż w populacji ogólnej. Przyczyny takiego stanu rzeczy są złożone i nie są w pełni poznane. W jednym z ostatnich wydań Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się praca, w której podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o czynniki powiązane z rozwojem zaburzeń depresyjnych u chorych po postawieniu rozpoznania IBD

Wykazano w wielu badaniach, że częstość występowania zaburzeń depresyjnych u chorych z nieswoistymi zapaleniami jelit (ang. inflammatory bowel diseases - IBD) jest większa niż w populacji ogólnej. Przyczyny takiego stanu rzeczy są złożone i nie są w pełni poznane. W jednym z ostatnich wydań Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się praca, w której podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o czynniki powiązane z rozwojem zaburzeń depresyjnych u chorych po postawieniu rozpoznania IBD.
Badanie miało charakter retrospektywny i dotyczyło pacjentów z rozpoznaną chorobą Leśniowskiego-Crohna i colitis ulcerosa, u których nie stwierdzano wcześniej zaburzeń psychicznych. Oceniano następnie związek pomiędzy rozwojem zaburzeń depresyjnych, a m.in. danymi demograficznymi, klinicznymi, wynikami badań dodatkowych, fenotypem choroby.
Wykazano, że niezależnymi czynnikami ryzyka rozwoju zaburzeń depresyjnych po rozpoznaniu choroby z kręgu IBD były: płeć żeńska, agresywny przebieg choroby, a także znaczne zaawansowanie zmian chorobowych oceniane w badaniach endoskopowych oraz obrazowych.