Ranking aktywności posłów. Mrówki i leniwce
Redaktor: Bartłomiej Leśniewski
Data: 02.09.2015
Źródło: BL
Bycie posłem to ciężka praca. Nie tylko dla dobra RP, lecz także na rzecz wyborców ze swojego środowiska, któremu zawdzięcza się mandat. Kto to zadanie wypełnia najlepiej? Piotr Chmielowski (na zdjęciu). A najgorzej?
.Na pytanie który z posłów pracuje najciężej nie ma jednoznacznej odpowiedzi. My jednak postaraliśmy się wyliczyć ze szkiełkiem, okiem i liczydłem, kto z członków sejmowej Komisji Zdrowia stara się najmocniej i pracuje najciężej. Prezentujemy ranking aktywności posłów.
W rękach posłów pozostają mało widowiskowe, ale solidne uprawnienia, które mogą – choć wcale nie muszą – być wykorzystywane jako instrument do skutecznej obrony interesów. To interpelacje, zapytania i wystąpienia na forum całej izby. Zaciekawiło nas, kto i ile razy skorzystał z tych instrumentów, a kto nie.
Punktacja
Oczywiście zdajemy sobie sprawę z tego, że różne formy aktywności wymagają różnego nakładu pracy. Najprościej wystąpić na forum ogólnym Sejmu. Dlatego każdemu z posłów Komisji Zdrowia za takie wystąpienie przyznawaliśmy jeden punkt.
Zapytanie – to już wyższa szkoła jazdy. Przygotowanie go wymaga znacznie większego nakładu pracy, a właśnie o pracowitość w naszym rankingu chodziło najbardziej. Sformułowanie zapytania wymaga gruntownego poznania sprawy, zapoznania się z racjami stron: czegoś w rodzaju miniśledztwa. Za to – dwa punkty.
Najbardziej pracochłonne są interpelacje. Od zapytań różnią się one m.in. tym, że mogą stanowić początek debaty poselskiej zmierzającej do załatwienia poruszanej sprawy. Wymagają zatem pracochłonnego przygotowania, np. poszerzenia zapytania o postulat rozwiązania problemu. Dlatego za tę aktywność przyznawaliśmy trzy punkty.
W zestawieniu ujęliśmy jedynie te interpelacje i zapytania, którym nadano bieg.
Kogo ujęliśmy, kogo nie
Sejmowa Komisja Zdrowia liczy 43 posłów. W czasie kadencji dokonano w jej składzie 38 zmian. Czasem posłowie przemykali przez nią jak efemerydy. Na przykład Maciej Banaszak, który w komisji zasiadał niespełna miesiąc. Postanowiliśmy zatem nie klasyfikować nieobecnych w tej chwili w komisji.
Z liczby 43 postanowiliśmy nie klasyfikować 5 posłów, którzy pracę rozpoczęli niedawno, w czasie ostatniego półrocza. Wśród nich jest na przykład Urszula Rusecka (PiS), powołana 9 lipca tego roku. Jakżeż tu porównywać jej miesięczny dorobek z dorobkiem posłów wypracowywanym przez pełną kadencję, czyli 48 miesięcy. Nie sklasyfikowaliśmy także Jana Kulasa (powołany 2 lutego 2012 r.) Haliny Olendzkiej (9 kwietnia), Marka Rząsy (9 kwietnia), Iwony Śledzińskiej-Katarasińskiej (9 kwietnia).
Najlepsi
Absolutnym zwycięzcą rankingu jest Piotr Chmielowski, który poselską karierę w tej kadencji zaczynał w Ruchu Palikota, a kończy w SLD. Zwyciężył na punkty we wszystkich kategoriach – ma na koncie największą liczbę i wystąpień sejmowych, i zapytań, i interpelacji. To po prostu fabryka interpelacji – co zapewne jest zasługą także odpowiedniego ukierunkowania zespołu współpracowników. Kolejne dwa miejsca zajęli posłowie PO: Maciej Orzechowski i Lidia Gądek. Zwraca uwagę wysokie, szóste miejsce Tomasza Latosa (PiS), przewodniczącego komisji – który własną aktywność poselską musiał łączyć z pracą organizacyjną.
Najsłabsi
Dwa ostatnie miejsca zajęli posłowie, którzy przepracowali w komisji niewiele ponad pół roku. To Marcin Duszek (PiS) i Ewa Czeszejko-Sochacka (PO). Gdyby i ich wykreślić z rankingu, a przyjrzeć się osobom, które przepracowały w komisji lata – na końcu listy znalazłaby się Elżbieta Gelert (PO), a tuż przed nią Czesław Czechyra (także PO), zastępca przewodniczącego. Kolejna od końca Joanna Mucha osiągnęła lepszy wynik, mimo że w komisji zasiada od niespełna roku.
Najlepsi i najsłabsi
Kto wygrał ranking? Prezentujemy najlepszą szóstkę.
Chmielowski Piotr /SLD/
Orzechowski Maciej /PO/
Gądek Lidia /PO/
Niedbała Marek /SLD/
Kwiatkowski Jacek /RP/
Latos Tomasz /PiS/
Kto przegrał? Szóstka od końca.
Sprawka Lech /PiS/
Mucha Joanna /PO/
Czechyra Czesław /PO/
Gelert Elżbieta /PO/
Duszek Marcin /PiS/
Czeszejko-Sochacka Ewa /PO/
Pełny tekst rankingu, pełna kolejność, ukaże się w najnowszym numerze "Menedżera Zdrowia"
W rękach posłów pozostają mało widowiskowe, ale solidne uprawnienia, które mogą – choć wcale nie muszą – być wykorzystywane jako instrument do skutecznej obrony interesów. To interpelacje, zapytania i wystąpienia na forum całej izby. Zaciekawiło nas, kto i ile razy skorzystał z tych instrumentów, a kto nie.
Punktacja
Oczywiście zdajemy sobie sprawę z tego, że różne formy aktywności wymagają różnego nakładu pracy. Najprościej wystąpić na forum ogólnym Sejmu. Dlatego każdemu z posłów Komisji Zdrowia za takie wystąpienie przyznawaliśmy jeden punkt.
Zapytanie – to już wyższa szkoła jazdy. Przygotowanie go wymaga znacznie większego nakładu pracy, a właśnie o pracowitość w naszym rankingu chodziło najbardziej. Sformułowanie zapytania wymaga gruntownego poznania sprawy, zapoznania się z racjami stron: czegoś w rodzaju miniśledztwa. Za to – dwa punkty.
Najbardziej pracochłonne są interpelacje. Od zapytań różnią się one m.in. tym, że mogą stanowić początek debaty poselskiej zmierzającej do załatwienia poruszanej sprawy. Wymagają zatem pracochłonnego przygotowania, np. poszerzenia zapytania o postulat rozwiązania problemu. Dlatego za tę aktywność przyznawaliśmy trzy punkty.
W zestawieniu ujęliśmy jedynie te interpelacje i zapytania, którym nadano bieg.
Kogo ujęliśmy, kogo nie
Sejmowa Komisja Zdrowia liczy 43 posłów. W czasie kadencji dokonano w jej składzie 38 zmian. Czasem posłowie przemykali przez nią jak efemerydy. Na przykład Maciej Banaszak, który w komisji zasiadał niespełna miesiąc. Postanowiliśmy zatem nie klasyfikować nieobecnych w tej chwili w komisji.
Z liczby 43 postanowiliśmy nie klasyfikować 5 posłów, którzy pracę rozpoczęli niedawno, w czasie ostatniego półrocza. Wśród nich jest na przykład Urszula Rusecka (PiS), powołana 9 lipca tego roku. Jakżeż tu porównywać jej miesięczny dorobek z dorobkiem posłów wypracowywanym przez pełną kadencję, czyli 48 miesięcy. Nie sklasyfikowaliśmy także Jana Kulasa (powołany 2 lutego 2012 r.) Haliny Olendzkiej (9 kwietnia), Marka Rząsy (9 kwietnia), Iwony Śledzińskiej-Katarasińskiej (9 kwietnia).
Najlepsi
Absolutnym zwycięzcą rankingu jest Piotr Chmielowski, który poselską karierę w tej kadencji zaczynał w Ruchu Palikota, a kończy w SLD. Zwyciężył na punkty we wszystkich kategoriach – ma na koncie największą liczbę i wystąpień sejmowych, i zapytań, i interpelacji. To po prostu fabryka interpelacji – co zapewne jest zasługą także odpowiedniego ukierunkowania zespołu współpracowników. Kolejne dwa miejsca zajęli posłowie PO: Maciej Orzechowski i Lidia Gądek. Zwraca uwagę wysokie, szóste miejsce Tomasza Latosa (PiS), przewodniczącego komisji – który własną aktywność poselską musiał łączyć z pracą organizacyjną.
Najsłabsi
Dwa ostatnie miejsca zajęli posłowie, którzy przepracowali w komisji niewiele ponad pół roku. To Marcin Duszek (PiS) i Ewa Czeszejko-Sochacka (PO). Gdyby i ich wykreślić z rankingu, a przyjrzeć się osobom, które przepracowały w komisji lata – na końcu listy znalazłaby się Elżbieta Gelert (PO), a tuż przed nią Czesław Czechyra (także PO), zastępca przewodniczącego. Kolejna od końca Joanna Mucha osiągnęła lepszy wynik, mimo że w komisji zasiada od niespełna roku.
Najlepsi i najsłabsi
Kto wygrał ranking? Prezentujemy najlepszą szóstkę.
Chmielowski Piotr /SLD/
Orzechowski Maciej /PO/
Gądek Lidia /PO/
Niedbała Marek /SLD/
Kwiatkowski Jacek /RP/
Latos Tomasz /PiS/
Kto przegrał? Szóstka od końca.
Sprawka Lech /PiS/
Mucha Joanna /PO/
Czechyra Czesław /PO/
Gelert Elżbieta /PO/
Duszek Marcin /PiS/
Czeszejko-Sochacka Ewa /PO/
Pełny tekst rankingu, pełna kolejność, ukaże się w najnowszym numerze "Menedżera Zdrowia"
