Przewlekła białaczka szpikowa – ocena efektywności terapii imatynibem
Autor: Andrzej Kordas
Data: 18.09.2015
Źródło: Long-term outcome of chronic myeloid leukemia patients treated frontline with imatinib; F Castagnetti et al.; Leukemia (19 June 2015) | doi:10.1038/leu.2015.152.
Już od blisko dziesięciu lat imatynib, należący do grupy inhibitorów kinazy tyrozynowej, stanowi standard terapeutyczny w przypadku rozpoznania przewlekłej białaczki szpikowej. Castagnetti i wsp. zaprojektowali badanie, którego celem była ocena efektywności leczenia przewlekłej białaczki szpikowej przy wykorzystaniu imatynibu. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Leukemia.
Badaniem objęto 559 pacjentów z nowo rozpoznaną przewlekłą białaczką szpikową w fazie przewlekłej, leczonych przy wykorzystaniu imatynibu. Minimalny okres obserwacji pacjentów wyniósł 66 miesięcy.
Po tym czasie terapia 65% pacjentów nadal opierała się na imatynibie, u 19% zastosowano leczenie alternatywne, 12% pacjentów zmarło, a 4% pacjentów utracono z obserwacji. Po trzech miesiącach u 81% badanie ilościowe PCR (BCR-ABL/ABL ratio) wykazało wartości ≤ 10%. Potwierdzono ponadto występowanie całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej oraz większej odpowiedzi molekularnej ocenianych po roku od wdrożenia leczenia.
Współczynnik 6-letniego przeżycia wśród pacjentów leczonych imatynibem z powodu przewlekłej białaczki szpikowej wyniósł 89%, a 50% zgonów miało miejsce w trakcie remisji choroby. Skumulowany 6-letni iloraz śmiertelności związanej z białaczką wyniósł 6%.
Podsumowując, badacze potwierdzili, iż terapia pierwszego wyboru w przypadku rozpoznania przewlekłej białaczki szpikowej opierająca się na imatynibie wiąże się ze znakomitymi wynikami leczenia tego schorzenia. Na rokowanie istotnie wpływa również możliwość zastosowania innych inhibitorów kinazy tyrozynowej w przypadku nieskuteczności leczenia pierwszego wyboru.
Po tym czasie terapia 65% pacjentów nadal opierała się na imatynibie, u 19% zastosowano leczenie alternatywne, 12% pacjentów zmarło, a 4% pacjentów utracono z obserwacji. Po trzech miesiącach u 81% badanie ilościowe PCR (BCR-ABL/ABL ratio) wykazało wartości ≤ 10%. Potwierdzono ponadto występowanie całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej oraz większej odpowiedzi molekularnej ocenianych po roku od wdrożenia leczenia.
Współczynnik 6-letniego przeżycia wśród pacjentów leczonych imatynibem z powodu przewlekłej białaczki szpikowej wyniósł 89%, a 50% zgonów miało miejsce w trakcie remisji choroby. Skumulowany 6-letni iloraz śmiertelności związanej z białaczką wyniósł 6%.
Podsumowując, badacze potwierdzili, iż terapia pierwszego wyboru w przypadku rozpoznania przewlekłej białaczki szpikowej opierająca się na imatynibie wiąże się ze znakomitymi wynikami leczenia tego schorzenia. Na rokowanie istotnie wpływa również możliwość zastosowania innych inhibitorów kinazy tyrozynowej w przypadku nieskuteczności leczenia pierwszego wyboru.
