Rak prostaty: odkryto trzy podtypy różniące się rokowaniem
Autor: Marta Koblańska
Data: 30.09.2016
Źródło: Medscape/MK
Działy:
Zagranica
Aktualności
Badacze amerykańscy zidentyfikowali oraz rygorystycznie zwalidowali trzy wrodzone genetycznie podtypy pierwotnego raka prostaty, od których w sposób niezależny zależy rokowanie ryzyka rozwoju przerzutów odległych po chirurgicznym usunięciu prostaty oraz odpowiedź na radioterapię pooperacyjną.
Zdaniem badaczy odkrycie stanowi odpowiedź na oczekiwane informacje dotyczące raka prostaty, którymi lekarze wcześniej nie dysponowali. Badanie zostało zaprezentowane podczas dorocznego zjazdu Amerykańskiego Towarzystwa Radioterapii Onkologicznej ASTRO.
Badacze przeanalizowali 9 dużych kohort, z czego dwie prospektywne, z których pozyskali 4200 próbek pobranych od mężczyzn po radykalnej prostatektomii. Ich zdaniem świadczy to o tym, że badanie stanowi największą analizę genetyczną pierwotnego raka prostaty. Badacze użyli danych genetycznych w specjalnym algorytmie w celu identyfikacji 100 wysoko i zmiennie ekspresyjnych genów do opracowania mapy, na podstawie której zidentyfikowano trzy podtypy raka prostaty A, B i C. Następnie dokonano walidacji podtypów i analizy biologicznej nowotworu pod kątem znaczenia dla pacjentów. Zbadano także wpływ podtypów na rokowanie i wyniki kliniczne.
Pacjenci z podtypem A charakteryzowali się najlepszymi prognozami. Każdy z podtypów wpływał niezależnie na ryzyko przerzutów odległych. Przeżycie wolne od przerzutów odległych w ciągu 10 lat osiągnęło 73,6 mężczyzn z podtypem A, 64,4 procent z podtypem B i 57,1 procent z podtypem C.
Badacze również starali się odpowiedzieć na pytanie, czy dany podtyp prognozuje, który mężczyzna odniesienie największe korzyści z pooperacyjnej radioterapii. W tym celu przeanalizowano próbki od 919 mężczyzn, którzy nie otrzymali radioterapii po zabiegu radyklanym i ponownie ci z podtypem A wykazywali lepsze rokowanie niż z podtypami B i C. Następnie porównano analizę 350 mężczyzn, którzy otrzymywali pooperacyjna radioterapię i nie znaleziono różnic w wynikach dla podtypów A, B i C. Jednakże chorzy z podtypem B i C wykazywali podwójnie lepsza odpowiedź na radioterapię niż ci z podtypem A.
Badacze przeanalizowali 9 dużych kohort, z czego dwie prospektywne, z których pozyskali 4200 próbek pobranych od mężczyzn po radykalnej prostatektomii. Ich zdaniem świadczy to o tym, że badanie stanowi największą analizę genetyczną pierwotnego raka prostaty. Badacze użyli danych genetycznych w specjalnym algorytmie w celu identyfikacji 100 wysoko i zmiennie ekspresyjnych genów do opracowania mapy, na podstawie której zidentyfikowano trzy podtypy raka prostaty A, B i C. Następnie dokonano walidacji podtypów i analizy biologicznej nowotworu pod kątem znaczenia dla pacjentów. Zbadano także wpływ podtypów na rokowanie i wyniki kliniczne.
Pacjenci z podtypem A charakteryzowali się najlepszymi prognozami. Każdy z podtypów wpływał niezależnie na ryzyko przerzutów odległych. Przeżycie wolne od przerzutów odległych w ciągu 10 lat osiągnęło 73,6 mężczyzn z podtypem A, 64,4 procent z podtypem B i 57,1 procent z podtypem C.
Badacze również starali się odpowiedzieć na pytanie, czy dany podtyp prognozuje, który mężczyzna odniesienie największe korzyści z pooperacyjnej radioterapii. W tym celu przeanalizowano próbki od 919 mężczyzn, którzy nie otrzymali radioterapii po zabiegu radyklanym i ponownie ci z podtypem A wykazywali lepsze rokowanie niż z podtypami B i C. Następnie porównano analizę 350 mężczyzn, którzy otrzymywali pooperacyjna radioterapię i nie znaleziono różnic w wynikach dla podtypów A, B i C. Jednakże chorzy z podtypem B i C wykazywali podwójnie lepsza odpowiedź na radioterapię niż ci z podtypem A.
