Wpływ kacheksji na jakość życia i przeżycie chorych leczonych chemioterapią

W trakcie tegorocznego kongresu ASCO w Chicago przedstawiono wyniki badania klinicznego, oceniającego wpływ niedożywienia związanego z chorobą nowotworową, kacheksji oraz utraty masy mięśniowej na jakość życia oraz wyniki dotyczące przeżycia irlandzkich chorych otrzymujących chemioterapię (abstrakt 9069).

Niedożywienie ma negatywny wpływ na wyniki leczenia u chorych na nowotwory. Dotychczas nie określono częstości występowania niedożywienia u irlandzkich chorych. Celem badaczy było określenie statusu odżywienia w tej kohorcie chorych i jego wpływu na jakość życia (ang. quality of life, QoL) oraz przeżycie. Badanie przeprowadzono u chorych otrzymujących ambulatoryjną chemioterapię w dwóch ośrodkach uniwersyteckich w latach 2012-2016. Ankieta zawierała dane kliniczne, dane dotyczące stanu odżywienia, wyników biochemicznych oraz jakości życia chorych. Stan odżywienia określono za pomocą kryteriów rozpoznania wyniszczenia oraz oceny masy mięśniowej metodą tomografii komputerowej (w celu określenia utraty masy mięśniowej oraz stłuszczenia mięśni). Do oceny przeżycia zastosowano model proporcjonalnego ryzyka Coxa. Do badania włączono 726 chorych na nowotwory lite, 60% chorych stanowili mężczyźni, mediana wieku wynosiła 63 lata (IQR 56-71 lat). Najczęściej występującym nowotworem był rak jelita grubego (32%), a u 45% chorych stwierdzono chorobę przerzutową. U 5% stwierdzono niedowagę, podczas gdy u większości chorych stwierdzono nadwagę lub otyłość (56%). W badaniu tomografii komputerowej ciała u 51% chorych rozpoznano wyniszczenie, u 42% utratę masy mięśniowej, a u 48% stłuszczenie mięśni.
U chorych, u których odnotowano zmniejszenie masy ciała o >5% lub wyniszczenie nowotworowe stwierdzono gorszą jakość życia (niższa ogólna punktacja), gorszy stan fizyczny, emocjonalny czy funkcjonowanie (p < 0,005). U chorych tych odnotowano również więcej objawów, takich jak zmęczenie, nudności, wymioty, dolegliwości bólowe, utratę apetytu i biegunkę (p dla każdego objawu < 0,05). Wykazano również, że wyniszczenie nowotworowe, utrata masy mięśniowej oraz stłuszczenie mięśni wiążą się z krótszym przeżyciem, z największym ryzykiem zgonu u chorych, u których stwierdzono zarówno stłuszczenie mięśni jak i utratę masy mięśniowej. Mediana przeżycia tych chorych wynosiła 16,8 miesiąca (95% CI 11,2-22,4 miesiąca) w porównaniu do 31,4 miesiąca u chorych z prawidłową budową ciała (95% CI 22,4-40,3 miesiąca, p= < 0,001). W analizie wieloczynnikowej (skorygowane wiekiem, płcią, stopniem sprawności wg skali KPS, rodzajem leczenia oraz BMI) wykazano, że chorzy z utratą masy mięśniowej i stłuszczeniem mięśni mają większe ryzyko zgonu (HR 1,5, 95% CI 1,2-2,0, p=0,003).
Podsumowując: pomimo prawidłowego lub wysokiego BMI, odsetek chorych, u których stwierdza się niedożywienie lub utratę masy mięśniowej jest wysoki wśród chorych onkologicznych i ma znaczący, negatywny wpływ na przeżycie.