Czy blokada układu RAA u chorych z LN zapobiega chorobom sercowo-naczyniowym wynikającym z miażdżycy?

Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACEI) i blokery receptory angiotensynowego (ARB) są stosowane w terapii adjuwantowej chorych z toczniowym zapaleniem nerek i współistniejącą proteinurią. Konstantinos Tselios i wsp. zaprojektowali badanie czy stosowanie tych leków w powyższej sytuacji klinicznej skutecznie redukuje też zachorowalność na schorzenia wynikające z rozwoju miażdżycy. Wyniki opublikowano w Arhritis Care & Research.

Badaniem objęto 144 pacjentów z toczniowym zapalenie nerek, którzy stosowali ACEI lub ARB (średni wiek 34 ± 12.1 lat; średni czas obserwacji 14.9 ± 8.6 lat). Grupę kontrolną utworzyło 301 pacjentów z toczniowym zapaleniem nerek, którzy nie stosowali tego typu terapii (średni wiek 34.1 ± 13.2 lat; średni czas obserwacji 13.4 ± 7.9 lat).
Przeprowadzona analiza statystyczna nie wykazała znamiennych statystycznie różnic w zakresie częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych pomiędzy obiema grupami (grupa badana 9.7%; grupa kontrolna 8.6%; P = 0.708), jednakże poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe tj. udar mózgu, zawał serca, konieczność wykonania PTCA lub CABG – dotyczyły rzadziej pacjentów leczonych przy wykorzystaniu ACEI/ARB (4.17% vs 5.32%). Pacjenci z grupy badanej istotnie częściej chorowali na nadciśnienie tętnicze (100% vs 52.8%; P < 0.001) oraz cukrzycę (10.4% vs 4.7%; P = 0.021). Pacjenci z grupy kontrolnej istotnie częściej prezentowali zaburzenia lipidowe: hipercholesterolemię (27.9% vs 18.1%; P = 0.024) oraz hipertriglicerydemię (14% vs 4.9%; P = 0.004).
Podsumowując, uzyskane dane nie pozwalają stwierdzić, iż stosowanie ACEI/ARB wiąże się ze skuteczną redukcją schorzeń sercowo-naczyniowych wynikających z miażdżycy wśród chorych z toczniowym zapaleniem nerek.