Czynniki predykcyjne zachorowania na zapalenie stawów u pacjentów z obecnością przeciwciał aCCP oraz niespecyficznymi dolegliwościami mięśniowo-szkieletowymi

Przeciwciała antycytrulinowe (aCCP) są aktualnie rutynowo oznaczane u pacjentów z podejrzeniem RZS, są one uważane za bardziej specyficzny marker choroby niż czynnik reumatoidalny (RF). Przeciwciała aCCP mogą być obecne w surowicy krwi na wiele lat przed wystąpieniem objawów klinicznych RZS. Jednakże wśród osób populacji ogólnej, u których stwierdzano przeciwciała aCCP w okresie pięcioletniej obserwacji tylko u około 5% postawiono rozpoznanie RZS.

Opublikowana praca porusza niezwykle istotny aspekt praktyczny codziennej pracy reumatologa. Jakie powinno być postępowanie u chorych zgłaszających się do poradni z powodu niespecyficznych dolegliwości mięśniowo-szkieletowych, u których potwierdzono obecność przeciwciał aCCP i jakie jest rokowanie w tej grupie chorych?

W badaniu uwzględniono dane 100 pacjentów (73 kobiety, średni wiek 51 lat) , u których występowały
niespecyficzne dolegliwości bólowe stawów oraz obecne były przeciwciała aCCP. W grupie tej u 50% rozpoznano zapalenie stawów(ZS), u większości w okresie pierwszych 12 miesięcy obserwacji (mediana okresu obserwacji do chwili rozpoznania zapalenia stawów- 7,9 miesięcy). Grupę chorych z zapaleniem stawów wyróżniały następujące parametry : czas trwania sztywności porannej ≥30 minut oraz bolesność przy palpacji drobnych stawów, ponadto w tej grupie stwierdzono tendencję do występowania czynnika RF i aCCP w wysokim mianie oraz dodatni wynik Power Doppler w ocenie ultrasonograficznej stawów.

Aktualnie w postępowaniu terapeutycznym w RZS zaleca się wczesne włączanie leczenia modyfikującego, dlatego zidentyfikowanie pacjentów z wysokim ryzykiem rozwoju RZS ma duże znaczenie praktyczne. Autorzy badania sugerują wprowadzenie systemu punktowego na podstawie którego będzie możliwe oszacowanie ryzyka rozwoju RZS.