Odstawienie inhibiotora TNF alfa po uzyskaniu remisji związane jest z ryzykiem zaostrzenia u chorych na RZS
Autor: Aleksandra Lang
Data: 30.08.2016
Źródło: Ghiti Moghadam M, Vonkeman HE, Ten Klooster PM et al. Dutch National POET Collaboration. Stopping Tumor Necrosis Factor Inhibitor Treatment in Patients With Established Rheumatoid Arthritis inRemission or With Stable Low Disease Activity: A Pragmatic Mul
Szczegółowo określone wytyczne dotyczące farmakoterapii reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), nie dają jednoznacznej odpowiedzi odnośnie postępowania po uzyskaniu remisji w kontekście stosowanego leku biologicznego.
Opublikowane ostatnio wyniki wieloośrodkowego, otwartego, randomizowanego badania klinicznego ( Dutch National POET Collaboration) wskazują, że przerwanie terapii inhibitorem TNF alfa u chorych z ustalonym rozpoznaniem RZS, będących w remisji lub mających stabilną niską aktywność choroby, skutkuje istotnie większą częstością zaostrzeń niż wśród chorych kontynuujących leczenia biologiczne. Obserwowano trzykrotnie częstsze zaostrzenia w okresie pierwszych 12 miesięcy obserwacji, u chorych przerywających leczenie (51,2% vs 18,2%). Ponowne włączenie leku biologicznego w tej grupie powodowało jednak uzyskanie niskiej aktywności choroby w krótkim czasie (83,1% badanych w okresie 12 tygodni). Ponad połowa chorych (57,4%), u których przerwano leczenie wymagała zwiększenia dawki syntetycznego leku modyfikującego przebieg choroby. W grupie kontynuującej inhibitor TNF alfa po uzyskaniu remisji, odsetek ten wynosił 11,2%.
Badanie przeprowadzono na populacji ponad 800 chorych na RZS, z wieloletnim ustalonym rozpoznaniem choroby, leczonych inhibitorem TNF alfa przez co najmniej rok. Po uzyskaniu remisji lub niskiej aktywności choroby trwającej co najmniej 6 miesięcy, chorych przydzielano do grupy (1) kontynuującej leczenie inhibitorem TNF alfa lub (2) kończącej terapię lekiem biologicznym. Zaostrzenie definiowano jako zwiększenie DAS28≥3,2 oraz zwiększenie DAS28 o ≥0,6 w stosunku do wartości wyjściowej, w okresie obserwacji trwającej rok.
Odnotowana większa częstość hospitalizacji w grupie chorych, którzy przerwali leczenie inhibitorem TNF alfa , nie była w większości przypadków związana z terapią lekiem biologicznym. W przedstawianym badaniu nie analizowano wpływu redukcji dawki leku biologicznego, po uzyskaniu remisji, na ryzyko zaostrzenia, jako kolejnej możliwej opcji terapeutycznej.
Badanie przeprowadzono na populacji ponad 800 chorych na RZS, z wieloletnim ustalonym rozpoznaniem choroby, leczonych inhibitorem TNF alfa przez co najmniej rok. Po uzyskaniu remisji lub niskiej aktywności choroby trwającej co najmniej 6 miesięcy, chorych przydzielano do grupy (1) kontynuującej leczenie inhibitorem TNF alfa lub (2) kończącej terapię lekiem biologicznym. Zaostrzenie definiowano jako zwiększenie DAS28≥3,2 oraz zwiększenie DAS28 o ≥0,6 w stosunku do wartości wyjściowej, w okresie obserwacji trwającej rok.
Odnotowana większa częstość hospitalizacji w grupie chorych, którzy przerwali leczenie inhibitorem TNF alfa , nie była w większości przypadków związana z terapią lekiem biologicznym. W przedstawianym badaniu nie analizowano wpływu redukcji dawki leku biologicznego, po uzyskaniu remisji, na ryzyko zaostrzenia, jako kolejnej możliwej opcji terapeutycznej.
