Znaczenie oznaczania przeciwciał antycytrulinowych u chorych z niespecyficznymi bólami mieśniowo-szkieletowymi
Autor: Aleksandra Lang
Data: 15.07.2016
Źródło: Enriching case selection for imminent RA: the use of anti-CCP antibodies in individuals with new non-specific musculoskeletal symptoms – a cohort study. Jacqueline L Nam, Laura Hunt, Elizabeth M A Hensor, Paul Emery. Ann Rheum Dis 2016;75:1452-1456./AL
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), najczęstsza układowa choroba tkanki łącznej często rozpoczyna się w sposób podstępny. Niespecyficzne dolegliwości: bóle stawowe, kurcze mięsni, sztywność, osłabienie, zmęczenie i inne mogą występować na wiele miesięcy, a niekiedy nawet lat przed pojawienie się innych typowych objawów choroby tj. zapalenie błony maziowej. Badania wskazują, że chory odbywa średnio około 4 wizyt u lekarza pierwszego kontaktu zanim zostanie skierowany do reumatologa.
Przeciwciała antycytrulinowe (aCCP) stwierdza się u około 1% osób populacji ogólnej. Obecność tych przeciwciał jest związana z wysokim ryzykiem zachorowania na RZS, ale mogą się one pojawić nawet na wiele lat przed wystąpieniem objawów choroby. Wczesne postawienie diagnozy ma istotny wpływ na szybkie wdrożenia skutecznej terapii, co ma istotne znaczenie na dalszy przebieg choroby.
Celem prezentowanej pracy była ocena kliniczna przydatności oznaczania przeciwciał antycytrulinowych u pacjentów niespecyficznymi dolegliwościami mięśniowo-szkieletowymi. Do badania w latach 2007-2015 w ośrodkach Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Wielkiej Brytanii rekrutowano pacjentów powyżej 18 r.ż. , którzy zgłaszali pojawienie się nowych dolegliwości ze strony stawów lub układu szkieletowo-mięśniowego. Z grupy tej wykluczono chorych z rozpoznaniem zapalenia stawów oraz z zapaleniem błony maziowej. Pacjenci, u których przeciwciała aCCP były obecne kierowani byli do Instytutu Reumatologii w Leeds w Wielkiej Brytanii celem dalszej diagnostyki i leczenia. Natomiast do pozostałych pacjentów po 12 miesiącach wysyłano ankietę.
Łącznie w badaniu wzięło udział 2028 pacjentów, u 57 (2,8%) potwierdzono obecność przeciwciał aCCP. Spośród nich po 12 miesiącach obserwacji u 27 (27/57;47%) stwierdzono zapalenie stawów ostatecznie stawiając rozpoznania: RZS (24 chorych), niezróżnicowane zapalenie stawów (1 chory), zapalenie wielomięśniowe (2 chorych). Spośród osób, u których przeciwciała nie były obecne w okresie 12 miesięcy u 20 (20/2028; 1,3%) zdiagnozowano zapalenie stawów (1 chory niezróżnicowane zapalenie stawów, 13- RZS, 6- łuszczycowe zapalenie stawów). Względne ryzyko rozwoju RZS w okresie 12 miesięcy obserwacji u pacjentów z niespecyficznymi dolegliwościami mięśniowo-szkieletowymi i obecnością przeciwciał aCCP wyniosło 66,8.
Przeprowadzony eksperyment wskazuje na duże prawdopodobieństwo rozwoju RZS w niedługim czasie obserwacji u pacjentów z niespecyficznym dolegliwościami układu szkieletowo-mięśniowego i obecnością przeciwciał aCCP. Natomiast nie określono opłacalności (stosunku kosztów do korzyści) takiego postępowania.
Celem prezentowanej pracy była ocena kliniczna przydatności oznaczania przeciwciał antycytrulinowych u pacjentów niespecyficznymi dolegliwościami mięśniowo-szkieletowymi. Do badania w latach 2007-2015 w ośrodkach Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Wielkiej Brytanii rekrutowano pacjentów powyżej 18 r.ż. , którzy zgłaszali pojawienie się nowych dolegliwości ze strony stawów lub układu szkieletowo-mięśniowego. Z grupy tej wykluczono chorych z rozpoznaniem zapalenia stawów oraz z zapaleniem błony maziowej. Pacjenci, u których przeciwciała aCCP były obecne kierowani byli do Instytutu Reumatologii w Leeds w Wielkiej Brytanii celem dalszej diagnostyki i leczenia. Natomiast do pozostałych pacjentów po 12 miesiącach wysyłano ankietę.
Łącznie w badaniu wzięło udział 2028 pacjentów, u 57 (2,8%) potwierdzono obecność przeciwciał aCCP. Spośród nich po 12 miesiącach obserwacji u 27 (27/57;47%) stwierdzono zapalenie stawów ostatecznie stawiając rozpoznania: RZS (24 chorych), niezróżnicowane zapalenie stawów (1 chory), zapalenie wielomięśniowe (2 chorych). Spośród osób, u których przeciwciała nie były obecne w okresie 12 miesięcy u 20 (20/2028; 1,3%) zdiagnozowano zapalenie stawów (1 chory niezróżnicowane zapalenie stawów, 13- RZS, 6- łuszczycowe zapalenie stawów). Względne ryzyko rozwoju RZS w okresie 12 miesięcy obserwacji u pacjentów z niespecyficznymi dolegliwościami mięśniowo-szkieletowymi i obecnością przeciwciał aCCP wyniosło 66,8.
Przeprowadzony eksperyment wskazuje na duże prawdopodobieństwo rozwoju RZS w niedługim czasie obserwacji u pacjentów z niespecyficznym dolegliwościami układu szkieletowo-mięśniowego i obecnością przeciwciał aCCP. Natomiast nie określono opłacalności (stosunku kosztów do korzyści) takiego postępowania.
