ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
5/2005
vol. 8
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Cena życia

Janusz Michalak

Przew Lek 2005; 5: 10-12
Data publikacji online: 2005/07/15
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Rozmowa z doc. Tadeuszem Pieńkowskim, kierownikiem Kliniki Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej w Centrum Onkologii w Warszawie

Dlaczego w naszym kraju pacjenci, mimo wykonywanych z powodzeniem zabiegów usuwania nowotworów, umierają na raka?
Specyficzną cechą nowotworów jest to, że mają bardzo długi okres utajonego wzrostu, kiedy ich rozpoznanie jest niemożliwe z przyczyn technicznych. W tym czasie mogą się od nich odrywać pojedyncze komórki, które dostają się do układu krążenia. Następnie osiedlają się w innych narządach i tam mogą rosnąć jako przerzuty. Proces ten potencjalnie zachodzi we wszystkich złośliwych nowotworach litych, ale nasz organizm dość skutecznie broni się przed takimi pojedynczymi komórkami i znakomita większość z nich jest eliminowana w toku różnych działań odpornościowych. Niestety, możliwy jest też wariant, w którym te komórki rozwiną się i w efekcie u dużej części chorych leczenie chirurgiczne jest z góry nieskuteczne.
Dlaczego?
Ponieważ nawet bardzo rozległe wycięcie całości zmian nie powoduje usunięcia mikroognisk, które rozwinęły się z dala od narządów zaatakowanych nowotworem.
Czy potrafimy sobie z tym problemem poradzić?
Już w latach 70. rozpoczęto badania nad leczeniem uzupełniającym zabieg chirurgiczny. Jest to metoda, którą stosuje się u osób, u których po zabiegu chirurgicznym nie ma żadnych objawów nowotworu, ale na podstawie analizy obrazu mikroskopowego guza, jego cech biologicznych, można oszacować prawdopodobieństwo uwolnienia i przeżycia komórek nowotworowych. Jeżeli prawdopodobieństwo jest znaczne, to wówczas usprawiedliwione jest leczenie uzupełniające.
Pana specjalność to rak piersi. Czy ta metoda znajduje zastosowanie w jego leczeniu?
W przypadku chorych na raka piersi uważa się, że wskazania do takiego leczenia istnieją u większości z nich. Jedynie w bardzo wczesnych fazach rozwoju nowotworu można od tego leczenia odstąpić. Chore na raka piersi można podzielić na te z tak dobrym rokowaniem, że to leczenie jest niepotrzebne, oraz chore, u których możliwe jest zastosowanie metod, które można uznać za przeciętne bądź standardowe. Trzecią grupą są pacjentki, u których leczenie standardowe jest niewystarczające i w ich przypadku należy zastosować metody nadzwyczajne.
Pana zespół pracował nad takimi metodami. Jakie są ich efekty?
Już od niemal 30 lat lekarze zadają sobie pytanie o to,...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.