ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
1/2012
vol. 15
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Klinika zaburzeń seksualnych w praktyce lekarza rodzinnego – rekomendacje

Zbigniew Lew-Starowicz

Data publikacji online: 2012/06/25
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Z badań epidemiologicznych wynika, że 43% kobiet i 46% mężczyzn spełnia kryteria diagnostyczne zaburzeń seksualnych. Z tej populacji 18% uważa, że ma problemy seksualne, a 40% przyjmie oferowaną pomoc w rozwią­zaniu tych problemów [1]. Z badań przeprowadzonych w Polsce wynika, że 25% kobiet ujawnia zmniejszone zainteresowanie życiem seksualnym i zaburzenia pożądania, 17% ma trudności z osiąganiem orgazmu, 13% odczuwa ból podczas kontaktów seksualnych (dyspareunia), 8% nie osiąga orgazmu, 2% nie jest zdolna do stosunku pochwowego z powodu pochwicy, a 37% mężczyzn ma wytryski przedwczesne, 8% zaburzenia erekcji, 7% zaburzenia pożądania, a 4% brak orgazmu. Około 70% badanych nigdy nie spotkało się z pytaniami na temat życia intymnego ze strony lekarza [2]. W badanej populacji po­wszechnie spotykane są opory przed podjęciem leczenia wynikające z nastę­pujących przyczyn: wstyd, brak wiary w wyleczenie, postawy ambicjonalne, oczekiwanie na inicjatywę ze strony lekarza, psychiczne mechanizmy obronne typu bagatelizowanie, wypieranie, zaprzeczanie [3]. Z badania przeprowadzonego u 1893 mężczyzn i 1887 ko­biet w 9 krajach wynika, że 76% mężczyzn i 60% kobiet ocenia seks jako bardzo ważny w ich życiu, wysoki poziom satysfakcji z seksu deklaruje 59% mężczyzn i 44% kobiet, 45% mężczyzn i 32% kobiet ujawnia bardzo duże zainteresowanie możliwością lepszego seksu, u obu płci większy poziom zadowolenia z seksu jest silnie związany z większym poziomem zadowolenia z ogólnego stanu zdrowia, życia rodzinnego, miłości, związku, roli partnerskiej i płciowej, ale tylko 1/3 mężczyzn i 1/5 kobiet zgadza się z tym, że leki poprawiające funkcje seksualne są bezpieczne dla zdrowia [4]. Wnioski z tych badań są oczywiste: upowszechnianie wiedzy na temat zdrowia seksualnego, bezpieczeństwa leków poprawiających funkcje sek­sualne i zmniejszanie oporów przed podjęciem leczenia może się w znacznym stopniu przyczynić do poprawy zdrowia seksualnego populacji, a w następstwie również jakości życia, relacji partnerskich i zadowolenia z życia.

Z wytycznych Międzynarodowego Towarzystwa Seksuologii Medycznej dotyczących diagnozy i leczenia zaburzeń seksualnych wynika, że lekarze rodzinni są idealną grupą, by pomagać pacjentom w rozwiązaniu ich problemów seksualnych, ponieważ:

• zaburzenia seksualne dotyczą znaczącego odsetka populacji, a ich usunięcie prowadzi do poprawy jakości

życia, ogólnego stanu zdrowia, samopoczucia, relacji w związkach,


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.