ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
1/2011
vol. 14
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Leczenie nadciśnienia tętniczego u chorych na cukrzycę

Andrzej Więcek

Data publikacji online: 2011/03/17
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
W praktyce klinicznej nadciśnienie tętnicze jest jednym z najczęściej występujących usuwalnych czynników ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych u chorych na cukrzycę. Wyniki badań klinicznych z randomizacją wykazały wysoce korzystny wpływ leczenia przeciwnadciśnieniowego u chorych na cukrzycę typu 2 [1]. Dotąd jednak optymalne, docelowe wartości ciśnienia tętniczego nie zostały u tych chorych jednoznacznie ustalone.

W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań klinicznych, które miały na celu ustalenie efektów leczenia przeciwnadciśnieniowego u chorych na cukrzycę. I tak w badaniu SHEP (Systolic Hypertension in the Elderly Program) zastosowano małe dawki leku moczopędnego (chlortalidonu), co umożliwiło zmniejszenie ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych u chorych na cukrzycę typu 2 w porównaniu z chorymi otrzymującymi placebo [2]. Podobnie w badaniu Syst-Eur u osób w wieku podeszłym, z cukrzycą typu 2 i izolowanym nadciśnieniem tętniczym skurczowym podanie leku blokującego kanały wapniowe (nitrendipiny) umożliwiło znaczące zmniejszenie liczby powikłań sercowo-naczyniowych w ciągu 5 lat obserwacji w porównaniu z osobami otrzymującymi placebo [3]. W badaniu HOT (Hypertension Optimal Treatment Study) oceniano wpływ intensywnego leczenia przeciwnadciśnieniowego przy zastosowaniu innego leku blokującego kanały wapniowe (felodypiny) u starszych chorych z cukrzycą typu 2 i nadciśnieniem tętniczym. W badaniu tym wykazano, że ścisła kontrola ciśnienia tętniczego umożliwia istotne zmniejszenie liczby powikłań sercowo-naczyniowych u tych chorych [4]. W badaniu UKPDS (United Kingdom Prospective Diabetes Study) normalizacja ciśnienia tętniczego u chorych na cukrzycę typu 2 umożliwiła zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań makro- i mikroangiopatycznych w ciągu co najmniej 8 lat leczenia [5]. Dotyczyło to szczególnie zmniejszenia u tych chorych ryzyka wystąpienia retinopatii oraz udarów mózgowych [5]. Na uwagę zasługuje również fakt, że w tym korzystnym działaniu leków przeciwnadciśnieniowych ważniejsza była sama normalizacja ciśnienia tętniczego niż rodzaj stosowanego leku przeciwnadciśnieniowego. Podobny efekt uzyskano bowiem, stosując kaptopryl lub atenolol, chociaż należy podkreślić, że chorzy przyjmujący atenolol wymagali większych dawek doustnych leków przeciwcukrzycowych niż leczeni kaptoprylem.

W ostatnim 10-leciu przeprowadzono kolejne badania kliniczne z randomizacją mające potwierdzić nie tylko korzyści z leczenia...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.