Ocena wpływu wysiłku fizycznego na zaburzenia cyklu menstruacyjnego u sportsmenek i pozostałych kobiet

Celem pracy jest ustalenie częstości występowania zaburzeń cyklu menstruacyjnego wśród kobiet czynnie uprawiających sport oraz opisanie charakteru tych zaburzeń. Badaniem o charakterze ankietowym objęto grupę 146 kobiet w wieku 15–30 lat, niestosujących doustnej terapii hormonalnej. Grupę badaną stanowiły kobiety czynnie upra-wiające sport (powyżej 5 godz. tygodniowo), natomiast grupę kontrolną – kobiety uprawiające sport okazjonalnie bądź wcale (poniżej 5 godz. tygodniowo). Z przeprowadzonych badań wynika, że wśród kobiet czynnie uprawiających sport znacznie częściej niż u kobiet uprawiających sport okazjonalnie bądź wcale dochodzi do zaburzeń hormonalnych, czego następstwem jest występowanie nieprawidłowości cyklu menstruacyjnego. Częściej dotyka je także problem utrzymania właściwej masy ciała, co wiąże się z nieprawidłowym wskaźnikiem BMI. Zaburzenia hormonalne oraz niski wskaźnik BMI powodują zwiększone ryzyko występowania zaburzeń miesiączkowania, a także zmniejsze- nie gęstości mineralnej kości, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia ryzyka wystąpienia złamań zmęczeniowych kości. Najczęstszą formą zaburzeń są długie cykle menstruacyjne, a między miesiączkami mogą występować plamienia. Dość duża liczba sportsmenek zgłasza też występowanie zespołu napięcia przedmiesiączkowego, a także silne bóle podczas trwania miesiączki. Dlatego też kobiety decydujące się na podejmowanie intensywnego wysiłku fizycznego powinny być informowane o konsek- wencjach, jakie mogą je spotkać.

The aim of this study is to establish the frequency of menstrual cycle disorder among women actively practicing sports and to describe their qualitative character. 146 women age 15-30 were eligible for the study. The investigated group consisting of individuals actively practicing sports (more than 5 hours a week), the control group – women practicing sports occasionally or not at all (less than 5 hour a week). The research shows that women who actively practice sport experience hormonal disorder much more frequently than women who do not practice sport at all or do it occasionally and, as a result the former group is more exposed to occurrence of menstrual cycle irregularity. These women face the problem of maintaining the correct body weight, which results in inaccurate BMI. Hormonal disorder and low BMI cause a hi-gher risk of menstrual cycle disorder as well as reduction of mineral density of bones, which in consequence leads to an increased risk of fatigue fracture. The most common type of the disorder is a long menstrual cycle and spotting between cycles. Many sportswomen also report PMS and strong pain during menstruation. That is why women who decide to exert great physical effort should first be advised about the consequences which may ensue.