Odpowiedź na zagadkę echokardiograficzną nr 1

Renata Główczyńska

ISSN: 1896-7698

Kardiologia na co Dzień

Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Kontakt

Wyszukiwanie

1/2010

Poleć ten artykuł:

Wyślij znajomemu

Skopiuj link:

Udostępnij:

streszczenie artykułu:

Odpowiedź na zagadkę echokardiograficzną nr 1

Renata Główczyńska

Kardiologia na co Dzień 2010; 5: 25

Data publikacji online: 2010/03/22

Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie

Odpowiedź na zagadkę echokardiograficzną nr 1 zamieszczoną w poprzednim numerze Kardiologii na co Dzień 2009; 4 (3–4): 104–105

Ubytek przegrody międzykomorowej (ventricular septal defect – VSD).

Komentarz
U dorosłych wyróżnia się trzy typy ubytków: okołobłoniasty, mięśniowy i podwójnie związany. W ubytku przegrody międzykomorowej najczęściej dochodzi do przepływu utlenowanej krwi z lewej do prawej komory. Objętość przepływu zależy od wielkości ubytku oraz różnicy ciśnień między krążeniem systemowym i płucnym. Znaczenie hemodynamiczne ma rozwój nadciśnienia płucnego.
Bardzo często mały ubytek przegrody międzykomorowej przebiega bez objawów podmiotowych, ale z czasem mogą pojawić się objawy, takie jak duszność wysiłkowa i ograniczona tolerancja wysiłku. Najważniejszą nieprawidłowością w badaniu przedmiotowym jest głośny szmer holosystoliczny w IV międzyżebrzu po lewej stronie mostka, ale – co ciekawe – im mniejszy ubytek, tym głośniejszy szmer. O dużym przepływie może świadczyć turkot rozkurczowy na koniuszku. Zanik szmeru lub ściszenie może nasunąć podejrzenie rozwoju nadciśnienia płucnego. Może również pojawić się nowy jakościowo szmer – szmer rozkurczowy niedomykalności pnia płucnego, tzw. szmer Grahama Steella.

Pełna treść artykułu...