Postępowanie z gorączkującym dzieckiem

Maria Mrozińska

ISSN: 1505-8409

Przewodnik Lekarza/Guide for GPs

Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac

Wyszukiwanie

6/2003
vol. 6

Poleć ten artykuł:

Wyślij znajomemu

Skopiuj link:

Udostępnij:

streszczenie artykułu:

Postępowanie z gorączkującym dzieckiem

Maria Mrozińska

Przew Lek 2003, 6, 6, 94-100

Data publikacji online: 2003/07/15

Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie

Nie ma wzorców doskonałych,
niektóre są użyteczne
G.E. Box

Podstawy dawkowania leków,
to dopasowanie dawki do indywidualnego pacjenta
W.T. Dawson

Gorączkę powoduje zaburzenie ośrodka termoregulacji znajdującego się w przedwzrokowej części przedniego podwzgórza, który jak termostat przestawia się na wyższą temperaturę, co prowadzi do zmiany procesów fizjologicznych, powodujących wzrost temperatury ciała. W potocznym języku gorączka i hipertermia są używane zamiennie, jednak znaczenie tych dwóch słów należy rozróżnić. Hipertermia nie jest zależna od ośrodka termoregulacji i może być spowodowana wzrostem produkcji endogennego ciepła (nadczynność tarczycy, wysiłek fizyczny), zmniejszoną utratą ciepła (zbyt ciepła odzież, zatrucie atropiną) lub zbyt długą ekspozycją na wysokie temperatury otoczenia (udar cieplny) [1].

Kliniczna definicja gorączki to ciepłota ciała:

w powyżej 38^oC mierzona w odbycie,
w powyżej 37,8^oC mierzona w jamie ustnej,
w powyżej 37,2^oC pod pachą.

Wzrost temperatury ciała do 39^oC najczęściej nie zaburza czynności organizmu. Przy ciepłocie 40,5–41^oC występują zaburzenia świadomości i upośledzenia centralnego mechanizmu kontroli temperatury. Wzrost ciepłoty do 41,5^oC określa się stanem gorączkowym, a wyżej hiperpirekasją. Gorączka od 41–42^oC powoduje uszkodzenie tkanek, a 42–43^oC utratę mechanizmów regulacyjnych ośrodka termoregulacji. Przy ciepłocie ciała 42^oC i powyżej następuje nieodwracalne uszkodzenie mózgu, a przy 43,5–45^oC może nastąpić zgon [2].
Według niektórych autorów gorączka spełnia korzystną rolę adaptacyjną. Badania kliniczne potwierdziły korzystne działanie umiarkowanej gorączki na przebieg zakażeń wirusowych i bakteryjnych u ludzi. Ma ona skracać czas trwania choroby, łagodzić objawy oraz zmniejszać śmiertelność [3]. Większość pediatrów podkreśla negatywne skutki wysokiej lub długotrwałej gorączki, ponieważ wraz ze wzrostem produkcji ciepła zwiększa się zużycie tlenu, narasta produkcja dwutlenku węgla i zwiększa się praca serca.
Gorączka, najczęściej infekcyjnego pochodzenia, jest główną przyczyną porad w ambulatorium...

Pełna treść artykułu...

słowa kluczowe:

gorączka, temperatura, termoregulacja, status febrilis, hipertermia, aminofenazon, paracetamol, spiryna, nimesulid, piramidon, metamizol, pyralgnia, ibuprofen, naproxen, przeciwgorączkowe, okłady, kapiele, nawodnienie