ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
9/2003
vol. 6
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Postępy w leczeniu nieswoistych zapaleń jelit
– wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
i choroby Leśniowskiego-Crohna

Marek Stobiński
,
Zbigniew K. Śliwiński

Przew Lek 2003, 6, 9, 62-70
Data publikacji online: 2004/04/17
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Nieswoiste choroby zapalne jelit to grupa chorób o nieznanej etiologii, charakteryzujących się przewlekłym przebiegiem i niewyleczalnych na obecnym etapie wiedzy medycznej. Leczenie ich można podzielić na zachowawcze i operacyjne, leczenie zachowawcze z kolei na farmakoterapię w okresie remisji i zaostrzenia. Podczas zaostrzenia stan chorego i lokalizacja zmian jelitowych, a także obecność powikłań pozajelitowych warunkuje rodzaj i drogę stosowanych leków. Osobną grupę pacjentów stanowią z powodu ograniczeń w stosowaniu leków kobiety ciężarne.
Zarówno choroba Leśniowskiego-Crohna (ch L-C), jak i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (wzjg) charakteryzują się naprzemiennymi okresami remisji i zaostrzenia. Najważniejszą rzeczą w terapii jest szybkie wyprowadzenie chorego z zaostrzenia i jak najdłuższe utrzymywanie go w remisji. Bardzo ważnym problemem socjoklinicznym jest podjęcie decyzji o potrzebie i rodzaju leczenia operacyjnego.


Leczenie wrzodziejącego

zapalenia jelita grubego

(wzjg)


Wzjg jest przewlekłym procesem zapalnym błony śluzowej jelita grubego o nieznanej etiologii. Zmiany zawsze zlokalizowane są w odbytnicy, mogą się rozszerzać przez ciągłość na różnie długie odcinki okrężnicy. Zmiany zapalne w pancolitis obejmować mogą także dystalny odcinek jelita krętego (backwash ileitis). W części przypadków wzjg istnieje związek pomiędzy wystąpieniem zaostrzenia choroby a przebytym zakażeniem bakteryjnym przewodu pokarmowego, terapią antybiotykową lub przyjmowaniem przez chorego niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). W przeważającej jednak części przypadków przyczyna zaostrzenia jest nieznana. Zgodnie ze starym, ale ciągle aktualnym podziałem choroby wg Truelove i Wittsa można wyróżnić postać lekką, umiarkowaną i ciężką. Postać lekka charakteryzuje się występowaniem do 4 stolców na dobę z domieszką krwi, bez tachykardii, gorączki i niedokrwistości. Postać ciężka charakteryzuje się występowaniem 6 i więcej krwistych wypróżnień na dobę, gorączką, tachykardią powyżej 90/min oraz niedokrwistością poniżej 10,5 g% hemoglobiny. Ponadto obserwuje się OB powyżej 30/godz., odwodnienie, hipoalbuminemię, alkalozę metaboliczną i hipokaliemię. Postać umiarkowana wykazuje cechy pośrednie. U ok. 90 proc. chorych występuje postać łagodna i umiarkowana; 75 proc. z nich ma zmiany zlokalizowane w odbytnicy i lewej części jelita grubego do zagięcia śledzionowego. Z tego...


Pełna treść artykułu...
słowa kluczowe:

collitis ulcerosa, wrzodziejące zapalenie jelita, choroba Crohna, NLPZ, ASA, sterydy, kortykosteroidy, cyklosporyna, metotreksat, MTX, megacolon toxicum, przetoki, biegunka, azatiopryna, TNF, MMF, mofelit

© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.