ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
1/2000
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Prewencja angiopatii cukrzycowej przez właściwe leczenie nadciśnienia tętniczego

Anna Czech

Przew Lek 2000, 1, 47-56
Data publikacji online: 2003/12/01
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 


Częstość nadciśnienia tętniczego u osób z cukrzycą jest 1,5-3 razy większa niż w populacji ogólnej. Wskazują na to liczne badania epidemiologiczne, w tym przeprowadzane na dużą skalę badania populacyjne. Około 50-60 proc. osób z cukrzycą typu drugiego ma nadciśnienie tętnicze. Fakt zwiększonej chorobowości ma duże znaczenie kliniczne, nie tylko ze względu na konieczność leczenia hipotensyjnego u tych chorych, ale także ze względu na to, że nadciśnienie tętnicze jest jednym z najważniejszych czynników patogenetycznych, zwiększających i przyspieszających rozwój oraz postęp zespołów angiopatii cukrzycowej.





U chorych na cukrzycę, przy współistniejącym nadciśnieniu tętniczym, stwierdza się większą chorobowość i umieralność z powodu choroby wieńcowej, udaru mózgu czy choroby niedokrwiennej kończyn dolnych. Odnosi się to także do zespołów mikroangiopatii cukrzycowej.
Przyczyna zwiększonej częstości występowania nadciśnienia tętniczego u chorych na cukrzycę nie jest jeszcze do końca poznana. Badania doświadczalne i kliniczne wskazują na wiele czynników patogenetycznych, poza hiperglikemią, które są nieco odmienne w cukrzycy typu 1 i typu 2.
W rozwoju nadciśnienia tętniczego u chorych z cukrzycą typu 1 najważniejsze znaczenie, poza predyspozycją genetyczną, ma obecność nefropatii cukrzycowej. W populacji osób z cukrzycą typu 2 wpływ czynników genetycznych ściśle łączy się z działaniem czynników środowiskowych. Za najistotniejszy czynnik środowiskowy w tej grupie chorych uznaje się otyłość wisceralną, która wywołuje i/lub nasila genetycznie uwarunkowaną insulinooporność oraz hiperinsulinemię. Wykazano, że hiperinsulinemia może przyczyniać się do rozwoju nadciśnienia tętniczego w wyniku:
a) pobudzenia układu współczulnego prowadzącego do znamiennego podwyższenia stężenia amin katecholowych we krwi,
b) zwiększonej retencji sodu w cewce bliższej nefronu i wzrostu zawartości wymienialnego sodu,
c) zwiększonej proliferacji mięśni gładkich tętnic.
Glikacja białek ściany naczyniowej oraz przedwczesny rozwój miażdżycy przyczyniają się do zwiększonej częstości nadciśnienia tętniczego, szczególnie skurczowego, u osób w starszym wieku lub długo chorujących na cukrzycę.
Nefropatia cukrzycowa jest rzadszą przyczyną rozwoju nadciśnienia tętniczego u chorych z cukrzycą typu 2 w odróżnieniu od osób z cukrzycą typu 1.


Leczenie nadciśnienia...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.