ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 9 marca 2000 r.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 9 marca 2000 r.




W sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, urządzenia
i sprzęt medyczny, służące wykonywaniu indywidualnej praktyki lekarskiej,
indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej i grupowej praktyki lekarskiej.



Na podstawie art. 50b ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162 poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) zarządza się, co następuje:



§ 1.1. Przepisy rozporządzenia określają:


1) wymagania ogólne, fachowe i sanitarne, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, w których lekarz, lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską albo w których lekarze, lekarze stomatolodzy mogą prowadzić grupową praktykę lekarską, oraz urządzenia, za pomocą których mogą być wykonywane czynności w ramach tych praktyk,
2) wymagania szczególne fachowe i sanitarne, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, w których lekarz, lekarze mogą udzielać określonych świadczeń zdrowotnych w ramach indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej lub grupowej praktyki lekarskiej, oraz urządzenia, za pomocą których mogą być wykonywane czynności w ramach tych praktyk,
3) wymagania szczególne fachowe i sanitarne, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, w których lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską albo w których lekarze stomatolodzy mogą prowadzić grupową praktykę, oraz urządzenia, za pomocą których mogą być wykonywane czynności w ramach tych praktyk,
4) wymagania, jakim powinien odpowiadać sprzęt medyczny umożliwiający udzielanie świadczeń zdrowotnych przez lekarza, lekarza stomatologa, wykonującego indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską albo udzielającego świadczeń zdrowotnych w ramach grupowej praktyki lekarskiej, wyłącznie w miejscu wezwania.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „praktyce” bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską albo grupową praktykę lekarską, w rozumieniu ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie...


Pełna treść artykułu...