ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
4/2000
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Stany zapalne błony śluzowej i układu chłonnego gardła u dzieci

Andrzej Kukwa
,
Katarzyna Dudziec

Przew Lek 2000, 4, 54-58
Data publikacji online: 2004/01/22
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 



Układ chłonny limfatyczny składa się z narządów, w których są produkowane limfocyty oraz narządów, w których powstałe limfocyty nabywają zdolności udzielania odpowiedzi immunologicznej.






Grudki limfatyczne (grudki chłonne) stanowią nieotorbione skupiska tkanki limfatycznej. Występują one jako grudki samotne lub skupione w błonie śluzowej przewodu pokarmowego, w górnych i dolnych drogach oddechowych oraz w układzie moczowym. Znajdują się również w węzłach limfatycznych i w śledzionie jako podstawowe jednostki strukturalne tych narządów. Jeżeli grudka chłonna jest pobudzana przez antygen, wtedy w jej środku powstaje tzw. centrum rozmnażania, w którym pojawiają się prekursory limfocytów – limfoblasty.
Dojrzałe limfocyty lokalizują się na obwodzie grudki chłonnej. Grudki chłonne, nie mając torebki łącznotkankowej, umożliwiają limfocytom łatwy kontakt z antygenami.
Migdałki są to grudki limfatyczne ułożone pojedynczo lub w skupiskach tuż pod nabłonkiem w miejscu skrzyżowania górnego odcinka drogi oddechowej z przewodem pokarmowym. Ułożone wokół ujść naturalnych, w obrębie części ustnej i nosowej gardła, tworzą układ zwany pierścieniem limfatycznym Waldeyera. Migdałki podniebienne pokryte są nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. Nabłonek z powierzchni migdałka wnika w zagłębienia zwane kryptami.
Węzły chłonne zwykle znajdują się na przebiegu naczyń limfatycznych i umożliwiają limfocytom kontakt z antygenami, które przedostały się do chłonki. Ich budowa umożliwia długotrwałe utrzymywanie się obcych antygenów i ich prezentację oraz rozwój odpowiedzi immunologicznej.

Aktywacja limfocytów następuje w grudkach chłonnych. Tam, przy współdziałaniu limfocytów T, B, makrofagów oraz komórek dendrytycznych prezentujących antygen, następuje uwolnienie przeciwciał. Prekursory komórek zdolnych do rozpoznawania i reagowania na antygeny, czyli prekursory komórek immunologicznie kompetentnych, powstają w życiu płodowym w ścianie pęcherzyka żółtkowego. Kolejnymi miejscami ich pobytu są wątroba i szpik. Nabycie kompetencji immunologicznych przez te komórki wiąże się z ich pobytem w jednym z dwóch centralnych narządów limfatycznych: grasicy lub torbie Fabrycjusza. U ssaków bursa Fabrycjusza nie występuje, toteż jej odpowiednikiem wydaje się być sam szpik. Limfocyty nabywające pod wpływem grasicy kompetencji do wywołania odpowiedzi typu komórkowego nazywamy...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.