Zaburzenia oddychania przez nos– obturacja nosowa u dzieci

Zaburzenia drożności nosa stanowią u dzieci niezwykle istotny problem kliniczny. Skala objawów i dolegliwości demonstrowanych przez dziecko zależy nie tylko od stopnia zaburzenia drożności, ale i od wieku dziecka. U noworodków i niemowląt następstwem niedrożności nosa może być duszność, zaburzenia ssania, a w ich konsekwencji zahamowanie przyrostu masy ciała i niedożywienie.
Zalecenia postępowania w przypadku obturacji nosowej przedstawiono w formie dwustronicowego algorytmu. Ukazuje on po stronie lewej planszy najczęściej występujące przyczyny i jednostki chorobowe prowadzące do wystąpienia niedrożności nosa. Strzałki kierujące uwagę czytelnika w stronę prawą wskazują zalecaną metodę diagnostyczną i sposób leczenia.
Zaburzenia oddychania występujące na skutek niedrożności nosa, pojawiające się okołoporodowo lub we wczesnym okresie niemowlęcym, skłaniają do podjęcia diagnostyki w kierunku wad wrodzonych części twarzowej czaszki. Wady te nierzadko mogą współistnieć z asymetriami twarzoczaszki lub wadami wielonarządowymi. Całkowite, obustronne zarośnięcie nozdrzy tylnych stanowi dla noworodka stan bezpośredniego zagrożenia życia. Wada ta występuje z częstością 1/5000–1/8000 żywych urodzeń, 5-krotnie częściej u płci żeńskiej. Może mieć charakter wady izolowanej, choć częściej towarzyszy innym anomaliom rozwojowym określanym mianem zespołu CHARGE.
Wrodzone guzy nosa i zmiany przypominające twory polipowate mają z reguły charakter neurogenny; w każdej sytuacji interwencję chirurgiczną należy podejmować po przeprowadzeniu dokładnej diagnostyki obrazowej i po konsultacji z neurochirurgiem. Wyjątkiem są wady i malformacje naczyniowe, w których z reguły wskazane jest postępowanie zachowawcze.
Zaburzenia oddychania spowodowane obrzękiem błony śluzowej, pojawiające się we wczesnym okresie niemowlęcym i narastające z upływem czasu, mogą być następstwem reakcji uczuleniowej – najczęściej nietolerancji pokarmowej lub choroby refluksowej. Wymagają wówczas wdrożenia stosownego leczenia przyczynowego.
Zaburzenia drożności nosa ujawniające się u dzieci powyżej pierwszego roku życia powodują zmianę toru oddechowego oraz nosowanie zamknięte. Rynoskopia przednia uzupełniona o rynoskopię środkową i tylną, badanie endoskopowe jam nosa i części nosowej gardła wzbogacone o techniki badania obrazowego pozwalają na wstępne rozpoznanie i wdrożenie właściwego leczenia. U pacjentów w wieku rozwojowym przy obecności ropnej wydzieliny w przewodach...


Pełna treść artykułu...