Zakażenia w praktyce lekarza - diagnostyka i leczenie

Większość społeczeństwa od czasu do czasu zażywa leki o działaniu przeciwbakteryjnym. Zakażenia dróg oddechowych stanowią najczęstszą przyczynę porady udzielanej przez lekarza rodzinnego (ryc. 1.). W odróżnieniu od innych grup leków, skuteczność antybiotyków jest zmienna w czasie i zależna przede wszystkim od schematów terapeutycznych stosowanych w danym regionie. Ponadto, ze względu na oczekiwania pacjenta oraz chęci lekarza, aby im sprostać, o zleceniu antybiotyku rzadziej niż w innych przypadkach, decydują względy merytoryczne.






Szybko narastające zagrożenie oporności bakteryjnej było przyczyną podejmowania przez rządy wielu krajów europejskich działań ograniczających konsumpcję antybiotyków. Do zjawisk szczególnie niebezpiecznych pod względem epidemiologicznym należy wzrost częstości izolacji pneumokoków opornych na penicylinę, wpływających na zwiększenie śmiertelności i ilości hospitalizacji pacjentów z zakażeniami dolnych dróg oddechowych. Do innych niebezpiecznie rozprzestrzeniających się w lecznictwie otwartym mechanizmów oporności należy:

- oporność Streptococcus pyogenes na makrolidy,

- Neisseria meningitiidis na penicylinę,

- Escherichia coli na chinolony, związana głównie ze stosowaniem tej grupy antybiotyków jako I rzutu leczenia zakażeń układu moczowego.




Zapalenie gardła



Zapalenia gardła w ponad 80 proc. przypadków mają etiologię wirusową, a za zakażenia bakteryjne odpowiedzialny jest przede wszystkim Streptococcus pyogenes (ok. 15 proc. przypadków). Ze względu na trudne różnicowanie kliniczne etiologii zakażenia, ta jednostka chorobowa jest najczęstszą przyczyną nadużywania antybiotyków. Dodatkowo, lekarz zbyt często zleca stosowanie antybiotyku z obawy przed komplikacjami nieleczonego zakażenia paciorkowcowego: gorączki reumatycznej, kłębuszkowego zapalenia nerek, ropnia okołomigdałkowego. Warto zaznaczyć, że w przypadku nieleczonego paciorkowcowego zapalenia gardła częstość powikłań nie przekracza 3 proc. Decyzja o zastosowaniu ścieżki diagnostyczno-terapeutycznej powinna zostać podjęta na podstawie obrazu klinicznego, danych epidemiologicznych i wyniku badania bakteriologicznego.




Pacjenci powyżej
15. roku życia



Objawy sugerujące zakażenie paciorkowcowe:

-...


Pełna treść artykułu...