Zaostrzenie niewydolności serca - najczęstsze przyczyny i możliwości zapobiegania

Niewydolność serca (NS) jest narastającym problemem zdrowotnym, obciążającym pacjentów, ich rodziny i w dużym stopniu system opieki zdrowotnej. Największe koszty leczenia NS stanowią hospitalizacje związane z jej zaostrzeniami, a zwłaszcza rehospitalizacje, które mogą dotyczyć prawie połowy chorych z NS [1]. Paradoksalnie do wzrostu zapadalności i częstości występowania NS przyczynił się postęp medycyny, dotyczący leczenia farmakologicznego i chirurgicznego choroby niedokrwiennej [2], jak również lepsze efekty leczenia wad oraz samej niewydolności serca. Częstość występowania NS gwałtownie rośnie z wiekiem, co zależy nie tylko od lepszej przeżywalności chorych z rozpoznaną dysfunkcją serca, ale także od wydłużenia średniej długości życia i starzenia się populacji, w której długoletnie oddziaływanie czynników ryzyka sercowo-naczyniowego także przyczynia się do wzrostu zapadalności na NS.
Epidemiologia i znaczenie społeczne
Aktualnie w USA żyje 4 900 tys. osób z rozpoznaną niewydolnością serca, a rocznie rozpoznaje się 550 tys. nowych przypadków, umiera zaś z tego powodu 262 300 chorych. W 2000 r. wypisano ze szpitali w USA 999 tys. osób z NS, co stanowi wzrost o 165 proc. w stosunku do roku 1979. Koszty pojedynczej hospitalizacji z tego powodu w 1998 r. Medicare oszacował na 5 471 USD, a roczne koszty leczenia NS w USA pośrednie i bezpośrednie łącznie dały sumę 24,3 mld dolarów [3].
Równie alarmujące są dane epidemiologiczne, odnoszące się do Europy, gdzie częstość niewydolności serca w grupie osób po 65. roku życia wzrasta do 10 proc. w porównaniu z młodszą grupą wiekową, gdzie waha się w granicach 0,4 do 2,0 proc. [4]. Szacuje się, że w Europie 10 mln pacjentów choruje na NS. Rokowanie chorych z objawową niewydolnością jest gorsze niż w chorobie nowotworowej. Śmiertelność roczna chorych z pierwszorazowym rozpoznaniem objawowej NS wynosi ponad 25 proc., u chorych w III i IV klasie wg NYHA od 25 do 70 proc.
Klasyfikacja
Systemy klasyfikacyjne niewydolności serca mogą opierać się na przebiegu klinicznym, patofizjologii schorzenia, sposobie terapii lub prognozie przebiegu choroby. Ze względu na przebieg kliniczny – dynamikę narastania i ciężkość objawów – niewydolność serca można podzielić na ostrą i przewlekłą z zaostrzeniami, należącymi do naturalnego przebiegu schorzenia. Określenie ostra niewydolność serca rezerwuje się dla nagłych zaburzeń w...


Pełna treść artykułu...