Zastosowanie preparatów PVP-jodu a zakażenia ran operacyjnych

Od 1 listopada 1998 r. do 31 października 2000 r. (24 mies.) wykonywano obserwację ropienia ran operacyjnych u pacjentów oddziału chirurgii ogólnej.
Grupę poddaną obserwacji i badaniom stanowili pacjenci operowani, u których określano pole operacyjne jako czyste lub czysto-skażone, zgodnie z klasyfikacją przyjętą przez Amerykańskie Towarzystwo Chirurgów, podaną w 1997 r. przez Polskie Towarzystwo Zakażeń Szpitalnych. Badania prowadzono przy pomocy Karty Obserwacji Ran Chirurgicznych oraz Karty Rejestracji Zakażeń Szpitalnych z PTZS.




Celem badania było wykazanie skrócenia czasu hospitalizacji w wyniku ograniczenia liczby zakażeń szpitalnych ran operacyjnych, a co za tym idzie – istotnego zmniejszenia kosztów leczenia. Następnie wykazano skuteczność preparatów PVP-jodu w istotnym ograniczaniu ilości tych zakażeń, co przyniosło szpitalowi wymierne korzyści.

We wrześniu i październiku 1998 r. sprawdzono wszystkie procedury związane z przygotowaniem chorego do operacji, postępowaniem na bloku operacyjnym i w okresie pooperacyjnym oraz z profilaktyką antybiotykową okołooperacyjną. Część procedur została zmieniona. Przeprowadzono szereg szkoleń przypominających i uzupełniających dla personelu oddziału i bloku operacyjnego. Po kilkakrotnych kontrolach i uznaniu, że personel przyzwyczaił się do nowych procedur, a nie zmieniane procedury są również przestrzegane, przystąpiono do badania ropienia ran operacyjnych.

Ocena i kwalifikacja zakażeń odbywała się pod kontrolą lekarza ds. epidemiologii, będącego jednocześnie chirurgiem i przebywającego codziennie na oddziale.
Przez pierwszych 5 mies.: listopad 1998 – marzec 1999 r., nie zmieniano sposobu przygotowania pola operacyjnego. Używano 2 razy gaziki nasączone benzyną, wcierając po 30 s, następnie 2 razy po 1 min gaziki nasączone spirytusowym roztworem hibitanu i na koniec spirytusowy roztwór jodyny 1 gazik i wcieranie przez ok. 1 min.

W tym czasie zbadano 419 ran operacyjnych. Do zainfekowania i ropienia doszło w 46 przypadkach, co stanowiło średnio 11,0 proc. Objawy zakażenia występowały 2.–8. doby po operacji.

Wyhodowano następujące drobnoustroje:
1) MRSA 4,
2) MSSA 12,
3) Pseudomonas 13,
4) Escherichia 9,
5) Proteus 3,
6) Enterococcus 2,
7) Klebsiella 2,
8)...


View full text...