Otyłość jako czynnik ryzyka choroby niedokrwiennej serca - diagnostyka i leczenie

Marek Kośmicki

ISSN: 1505-8409

Przewodnik Lekarza/Guide for GPs

Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac

Wyszukiwanie

7/2000
vol. 3

Poleć ten artykuł:

Wyślij znajomemu

Skopiuj link:

Udostępnij:

streszczenie artykułu:

Otyłość jako czynnik ryzyka choroby niedokrwiennej serca - diagnostyka i leczenie

Marek Kośmicki

Przew Lek 2000, 7, 50-57

Data publikacji online: 2004/02/20

Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie

Podczas 26-letniej obserwacji uczestników Badania Serca, prowadzonego we Framingham (Framingham Heart Study) stwierdzono, że u osób w wieku poniżej 50 lat zapadalność na chorobę niedokrwienną serca była dwa razy wyższa wśród mężczyzn ze znaczną otyłością. Natomiast u kobiet ta różnica była jeszcze większa – kobiety otyłe zapadały na chorobę wieńcową niemal 2,5 razy częściej [Hubert HB i wsp. Obesity as an independent risk factor for cardiovascular disease: a 26-year follow-up of participants in the Framingham Heart Study. Circulation1983; 67, 968-77].

Otyłość staje się poważnym problemem społecznym, ponieważ obejmuje coraz większą część populacji na całym świecie. Największy i narastający odsetek ludzi otyłych obserwuje się w USA, ale również w Europie stwierdza się wzrost występowania otyłości. Z badań przeprowadzonych w ostatnich latach wynika, że w populacji polskiej nadwagę stwierdzono u ok. 67 proc. osób, natomiast otyłość u ok. 30 proc. kobiet i 20 proc. mężczyzn. Otyłość znaczna zwiększała ryzyko zgonu z powodu choroby niedokrwiennej serca u mężczyzn o 60 proc., a u kobiet ponad 5-krotnie[Rywik S i wsp. Epidemiologia chorób układu krążenia – Program Pol-MONIKA Warszawa. Kard Pol 1996; Supl. II, II-7-II-35]. Podwyższone zagrożenie wystąpienia choroby wieńcowej i zawału serca, związane z otyłością, współistnieje często z innymi czynnikami ryzyka: nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, hipercholesterolemią i niskim stężeniem frakcji HDL-cholesterolu. Nie jest do końca wyjaśnione, czy otyłość stanowi oddzielny stopień zagrożenia, niezależny od pozostałych, czy tylko jej dołączenie podwyższa całościowo wyliczone ryzyko (tzw. ryzyko globalne), obejmujące wszystkie czynniki zagrożenia chorobą niedokrwienną serca u danego pacjenta. Nawet, jeżeli ta wątpliwość jest uzasadniona, niemal wszyscy klinicyści są zgodni, że zmniejszenie masy ciała u pacjentów z nadwagą należy do podstawowych zasad profilaktyki zarówno pierwotnej, jak i wtórnej, z uwagi na niekorzystny wpływ otyłości na współistniejące inne czynniki ryzyka. Dlatego szczególny nacisk należy położyć na redukcję masy ciała u chorych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą [Wood G i wsp. Prevention of coronary heart disease in clinical practice. Recomendations of the Second Joint Task Force of the European and other Societes on Coronary Prevention. Eur Heart J 1998; 19, 1434–1503].

Pełna treść artykułu...