Światowy Dzień Porażenia Mózgowego 1 października
Redaktor: Kamila Gębska
Data: 30.09.2014
Źródło: mat.press.,KG
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Tegoroczny Światowy Dzień Porażenia Mózgowego, obchodzony 1 października, podejmuje walkę ze stereotypowym postrzeganiem chorych z MPD, jako upośledzonych umysłowo. Często są oni jedynie niepełnosprawni fizycznie, a dzięki refundacji pomp baklofenowych mogą skutecznie pokonywać ograniczenia ruchowe i ból wywoływany spastycznością.
Mózgowe porażenie dziecięce to zaburzenia centralnego układu nerwowego, wynikające z niepostępującego uszkodzenia mózgu. Wśród głównych objawów MPD należy wymienić różnego stopnia zaburzenia ruchu i postawy. Dziecięce porażenie mózgowe może być spowodowane urazem mózgu powstałym przed, po lub w trakcie porodu. Ponad połowa chorych z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD) należy do grupy o najwyższym stopniu upośledzenia funkcjonalnego. Objawy towarzyszące porażeniu mózgowemu to: spastyczność mięśni, zmniejszenie siły mięśniowej, zaburzenia kontroli ruchu, ruchy mimowolne. Objawom tym często towarzyszy padaczka, zaburzenia słuchu, mowy, widzenia, czasem także upośledzenie umysłowe.
Ponad połowie pacjentów z porażeniem mózgowym towarzyszy spastyczność, czyli nadmierna reakcja mięśnia na rozciąganie, powodująca wzrost napięcia mięśni. Spastyczność przybiera u każdego inną postać i nasilenie. Często wpływa na funkcjonowanie osoby z MPD, uniemożliwiając jej wykonywanie podstawowych czynności takich jak: chodzenie, jedzenie czy ubieranie, które nawet z pomocą opiekuna są bardzo trudne do wykonania. Spastyczność zapoczątkowuje zdarzenia, które poprzez ograniczenie prawidłowej funkcji mięśni i wzrost ich napięcia prowadzi do powstawania przykurczów mięśniowo-ścięgnistych, deformacji kości i sztywności lub niestabilności stawów.
W zależności od rodzaju i nasilenia spastyczności pacjent powinien mieć dobraną odpowiednią terapię. W leczeniu spastyczności rzadko i krótkotrwale stosowane są leki doustne obniżające napięcie mięśniowe. Podstawowe leczenie we wczesnym okresie to iniekcje toksyny botulinowej. Bardzo ważna jest rehabilitacja chorego. W późnym okresie, gdy wystąpią przykurcze, przeprowadzane są zabiegi chirurgiczne (wydłużenia mięśni i przeszczepy ścięgien, a także zabiegi korekcyjne kości). Od 2012 roku polscy chorzy cierpiący na ciężką spastyczność, u których doustne stosowanie toksyny botulinowej nie przynosi ulgi ze względu na zbyt wiele mięśni zajętych spastycznością, mają możliwość wszczepienia pompy baklofenowej.
„Pompa baklofenowa jest jedną z najnowocześniejszych metod leczenia spastyczności u dzieci z ciężkimi postaciami MPD i nie tylko. Terapia za pomocą programowalnej pompy polega na podawaniu płynnego baklofenu w sposób ciągły bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego. Dawki leku ustalane są indywidualnie do potrzeb konkretnego pacjenta. Dzięki zastosowaniu tej metody jesteśmy w stanie znacznie obniżyć napięcie mięśni, dolegliwości bólowe, czy występowanie ruchów mimowolnych, ale przede wszystkim poprawić jakość życia chorego umożliwiając mu pełniejsze uczestniczenie w życiu rodzinnym i społecznym” – mówi dr n. med. Marcin Bonikowski z Mazowieckiego Centrum Neuropsychiatrii w Zagórzu.
Terapia ITB (za pomocą pompy infuzyjnej) jest precyzyjną metodą leczenia z udowodnionym łagodzeniem objawów ciężkiej spastyczności spowodowanej porażeniem mózgowym. Dla wielu chorych wszczepienie pompy to możliwość rozpoczęcia normalnego życia, pójścia do szkoły, skończenia studiów, czy prowadzenia aktywnego życia zawodowego.
Ponad połowie pacjentów z porażeniem mózgowym towarzyszy spastyczność, czyli nadmierna reakcja mięśnia na rozciąganie, powodująca wzrost napięcia mięśni. Spastyczność przybiera u każdego inną postać i nasilenie. Często wpływa na funkcjonowanie osoby z MPD, uniemożliwiając jej wykonywanie podstawowych czynności takich jak: chodzenie, jedzenie czy ubieranie, które nawet z pomocą opiekuna są bardzo trudne do wykonania. Spastyczność zapoczątkowuje zdarzenia, które poprzez ograniczenie prawidłowej funkcji mięśni i wzrost ich napięcia prowadzi do powstawania przykurczów mięśniowo-ścięgnistych, deformacji kości i sztywności lub niestabilności stawów.
W zależności od rodzaju i nasilenia spastyczności pacjent powinien mieć dobraną odpowiednią terapię. W leczeniu spastyczności rzadko i krótkotrwale stosowane są leki doustne obniżające napięcie mięśniowe. Podstawowe leczenie we wczesnym okresie to iniekcje toksyny botulinowej. Bardzo ważna jest rehabilitacja chorego. W późnym okresie, gdy wystąpią przykurcze, przeprowadzane są zabiegi chirurgiczne (wydłużenia mięśni i przeszczepy ścięgien, a także zabiegi korekcyjne kości). Od 2012 roku polscy chorzy cierpiący na ciężką spastyczność, u których doustne stosowanie toksyny botulinowej nie przynosi ulgi ze względu na zbyt wiele mięśni zajętych spastycznością, mają możliwość wszczepienia pompy baklofenowej.
„Pompa baklofenowa jest jedną z najnowocześniejszych metod leczenia spastyczności u dzieci z ciężkimi postaciami MPD i nie tylko. Terapia za pomocą programowalnej pompy polega na podawaniu płynnego baklofenu w sposób ciągły bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego. Dawki leku ustalane są indywidualnie do potrzeb konkretnego pacjenta. Dzięki zastosowaniu tej metody jesteśmy w stanie znacznie obniżyć napięcie mięśni, dolegliwości bólowe, czy występowanie ruchów mimowolnych, ale przede wszystkim poprawić jakość życia chorego umożliwiając mu pełniejsze uczestniczenie w życiu rodzinnym i społecznym” – mówi dr n. med. Marcin Bonikowski z Mazowieckiego Centrum Neuropsychiatrii w Zagórzu.
Terapia ITB (za pomocą pompy infuzyjnej) jest precyzyjną metodą leczenia z udowodnionym łagodzeniem objawów ciężkiej spastyczności spowodowanej porażeniem mózgowym. Dla wielu chorych wszczepienie pompy to możliwość rozpoczęcia normalnego życia, pójścia do szkoły, skończenia studiów, czy prowadzenia aktywnego życia zawodowego.
