Wpływ wysiłku fizycznego na funkcję układu oddechowego w twardzinie układowej

Cel : Powikłania ze strony układu oddechowego stanowią główną przyczynę zgonów pacjentów z twardziną układową (TU). Tętnicze nadciśnienie płucne i śródmiąższowa choroba płuc stanowią najistotniejsze z nich. Pacjenci są jednak często zdiagnozowani dopiero w późnym okresie choroby, dlatego też istotne jest opracowanie metody diagnostycznej do wczesnego wykrywania tych powikłań. Celem pracy była ocena wpływu wysiłku fizycznego na zmiany parametrów oddechowych.

Materiał i metody : Badania przeprowadzono wśród 32 pacjentów ze zdiagnozowaną TU; 72% pacjentów miało postać ograniczoną TU, 28% postać uogólnioną. Wykonywano pomiar zdolności dyfuzyjnej płuc dla tlenku węgla (DLCO), natężonej pojemności życiowej (FVC), natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1) oraz całkowitej pojemności płuc (TLC) w spoczynku oraz bezpośrednio po zakończeniu wysiłku fizycznego.

Wyniki : Pod wpływem wysiłku fizycznego obserwowano wzrost DLCO od 59,7% do 68,1% wartości należnej (p < 0,005). Nie stwierdzono natomiast istotnych statystycznie zmian wartości FVC, FEV1 oraz TLC.

Wnioski : U chorych na TU zdolność dyfuzyjna płuc dla tlenku węgla po wysiłku fizycznym uległa istotnej statystycznie poprawie w porównaniu z wartościami spoczynkowymi. Związane jest to z koniecznością zapewnienia właściwego utlenowania krwi tętniczej i wynika m.in. ze zwiększenia pojemności łożyska naczyniowego. W klinicznej interpretacji wartości DLCO należy uwzględniać oprócz stężenia hemoglobiny i objętości pęcherzykowej także wpływ wysiłku oraz związane z nim zmiany wielkości objętości rzutu serca.

Objective : Pulmonary complications are the leading cause of mortality in patients with systemic sclerosis (SSc). Pulmonary arterial hypertension (PAH) and interstitial lung disease (ILD) are the most important complications. However, patients are often diagnosed at a late stage of the disease. The important goal is to find a tool for early diagnosis of these complications. The purpose of this study was to investigate the influence of exercise on changes in pulmonary parameters.

Methods : The study was conducted in a group of 32 patients with SSc: 72% of patients had limited systemic sclerosis (lSSc) and 28% had diffuse systemic sclerosis (dSSc). Before and after exercise, lung diffusing capacity for carbon monoxide (DLCO), forced vital capacity (FVC), forced expiratory 1 second volume (FEV1) and the total lung capacity (TLC) were measured.

Results : After exercise, DLCO increased from 59.7% of predicted value to 68.1% of predicted value (p < 0.005). FVC, FEV1 and TLC did not change significantly after exercise.

Conclusions : In TU patients, lung diffusing capacity for carbon monoxide increased from rest to peak exercise. It was associated with increased capillary blood flow during exercise and it is critical for maintaining a normal arterial oxygen saturation. Clinical interpretation of DLCO should take into account not only haemoglobin concentration and alveolar lung volume, but also influence of exercise on the cardiac output.