Czy długotrwałe stosowanie PPI powoduje hipomagnezemię?

Inhibitory pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors – PPI) stanowią jedną z najczęściej stosowanych grup leków na świecie. Z uwagi na dużą skuteczność terapeutyczną oraz dobry profil bezpieczeństwa często stosowane są długotrwale. Pojawia się jednak szereg pytań na temat rzeczywistego wpływu przewlekłego przyjmowania tych farmaceutyków na szereg zjawisk patofizjologicznych. Na łamach American Journal of Therapeutics ukazała się praca, w której dokonano oceny, czy jednym z takich niepożądanych zjawisk nie jest hipomagnezemia.

Grupę badaną stanowili chorzy pozostający pod opieką jednego z gastroenterologicznych ośrodków akademickich w Turcji. Badanie miało charakter badania kliniczno-kontrolnego (ang. case-control). Dotyczyło populacji chorych przyjmujących PPI przez co najmniej 6 miesięcy, u których nie występowały inne schorzenia, w tym głównie choroby nerek, które mogłyby mieć wpływ na stężenia magnezu w surowicy. Chorzy ci również nie mogli przyjmować leków diuretycznych.
W ostatecznej analizie uwzględniono 154 chorych leczonych PPI i 84 odpowiednio dobranych pacjentów nieprzyjmujących PPI, stanowiących grupę kontrolną. Średni czas przyjmowania PPI wynosił ponad 27 miesięcy. Średnie stężenie magnezu w surowicy u osób przyjmujących PPI wynosiło 2,17 ± 0,2 mg/dl i nie różniło się istotnie od stężenia magnezu w grupie kontrolnej. Wykazano także, że u żadnego chorego stężenie magnezu nie było niższe niż 1,7 mg/dl.
Reasumując, na podstawie niniejszego badania można stwierdzić, że u chorych przewlekle stosujących PPI nie ma zwiększonego ryzyka wystąpienia hipomagnezemii.