Kurs po specjalizacji w POZ powinien być skrócony

Naczelna Izba Lekarska chce, aby ramowy program kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej został maksymalnie skrócony w stosunku do programu ogólnego realizowanego przez lekarzy zatrudnionych w podstawowej opiece zdrowotnej jeszcze przed 31 grudnia 2017 roku i którzy nie korzystają z uprawnień nabytych.

Samorząd lekarski pozytywnie zaopiniował projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie ramowego programu kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej, zgłaszając jednocześnie uwagi. Z zadowoleniem przyjęto m.in. to, że w uzasadnieniu do projektu resort zdrowia przedstawił katalog osób, które zachowały uprawnienia nabyte do pełnienia funkcji lekarza POZ zgodnie z art. 14 ustawy z 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw bez konieczności odbycia kursu z zakresu medycyny rodzinnej. Katalog jest zbieżny z wykazem osób zachowujących prawa nabyte, przedstawionym przez prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej w piśmie do minister zdrowia z 20 lutego 2024 r. i obejmuje między innymi lekarzy, którzy 29 września 2007 r. posiadali specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub specjalizację I lub II stopnia, lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych; lub specjalizację I lub II stopnia, lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii.

Odnośnie do samego projektu rozporządzenia Naczelna Rada Lekarska wskazuje, że kierunek zmian jest prawidłowy i zasługuje na poparcie. Biorąc pod uwagę, że obowiązek odbycia kursu dotyczy m.in. lekarzy posiadających specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej czy posiadających specjalizację I lub II stopnia, lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, którzy zostali zatrudnieni w POZ po 29 września 2009 r., a zatem najczęściej lekarzy, którzy mają już duże doświadczenie w wykonywaniu zadań lekarza w ramach POZ, zasadne jest zarówno skrócenie programu kursu, jak i czasu jego trwania. Nie ma potrzeby, aby program kursu obejmował wiedzę i umiejętności zdobyte przez tych lekarzy w ramach odbywania specjalizacji czy w ramach wykonywania pracy w POZ. Za celową należy uznać także propozycję rezygnacji z organizowania kursu w formie stacjonarnej na rzecz nauczania e-learningowego, co umożliwi odbycie kursu większej liczbie lekarzy i zmniejszy koszty tego kursu. W warunkach działalności poradni POZ konieczność wyjazdu lekarza na kurs znacząco utrudniał pracę tej placówki.

Jak czytamy w stanowisku Naczelnej Izby Lekarskiej, należy także rozważyć – nieprzewidzianą w projekcie rozporządzenia – możliwość realizacji kursu ze znacznie skróconym programem w stosunku do programu ogólnego przez lekarzy zatrudnionych w POZ jeszcze przed 31 grudnia 2017 roku, którzy nie korzystają jednak z uprawnień nabytych. Lekarze nieprzerwanie pracujący w POZ ponad 6 lat mają doświadczenie i umiejętności w pracy w ramach POZ, wobec tego sam kurs z zakresu medycyny rodzinnej powinien być ograniczony do niezbędnego minimum.

Biorąc pod uwagę wskazane w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia założenie, aby zakres tematyczny kursu nie powielał wiedzy i umiejętności, które lekarze zdobyli w trakcie szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie medycyny ogólnej, chorób wewnętrznych lub pediatrii, zgłoszono także zastrzeżenia do załącznika do rozporządzenia „Ramowy program kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej”. Załącznik w punkcie drugim wskazuje, że kurs obejmuje orzekanie o niezdolności do pracy, zasady wystawiania zwolnień lekarskich, prawa pacjenta, tajemnicę lekarską, prawa lekarza, odpowiedzialność zawodową – zagadnienia, które były objęte uprzednim kształceniem lekarzy w ramach specjalizacji czy nawet stażu podyplomowego.