Klinika
Zaburzenia homeostazy glukozy w czasie ciąży

Ciąża zawsze wiąże się z obniżeniem wrażliwości na działanie insuliny. Cukrzyca ciążowa ujawnia się, kiedy sekrecja insuliny nie jest wystarczająca do kompensacji towarzyszącej ciąży insulinooporności. Cukrzyca ciążowa jest definiowana jako nietolerancja glukozy wykryta po raz pierwszy w ciąży. Stanowi ona czynnik ryzyka powikłań okołoporodowych. Wczesne rozpoznanie choroby może ograniczyć ekspozycję płodu na matczyną hiperglikemię i zmniejszyć ryzyko powikłań. Nawet bardzo łagodne zmiany w tolerancji glukozy mogą prowadzić do nadmiernego lub dysharmonijnego wzrostu płodu. Po rozpoznaniu cukrzycy ciążowej należy rozpocząć monitorowanie tolerancji glukozy w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia jawnej cukrzycy. Zaburzenie homeostazy glukozy w czasie ciąży, niezależnie od nasilenia zmian, jest czynnikiem ryzyka rozwoju nietolerancji glukozy po porodzie. Cukrzyca ciążowa może się ujawnić u kobiet z cukrzycą typu MODY lub z wczesnym stadium cukrzycy typu LADA.

Normal pregnancy is associated with reduced insulin sensitivity. Gestational diabetes (GDM) occurs when insulin secretion is insufficient to compensate for the insulin resistance of pregnancy. Gestational diabetes mellitus (GDM) is defined as any degree of glucose intolerance, first time detected in pregnancy. Gestational diabetes mellitus is a risk factor for perinatal complications. Early diagnosis of the disease may reduce fetal exposure to maternal hyperglycemia and decrease the risk of complications. Even very mild alterations in glucose tolerance can result in excessive or disharmonious fetal growth. The diagnosis of GDM should initiate monitoring of glucose tolerance to minimize the risk of developing overt diabetes. Any degree of abnormal glucose homeostasis in pregnancy independently predicts an increased risk of glucose intolerance postpartum. Gestational diabetes possibly be present in women with maturity onset diabetes of the young (MODY) or in early phase type LADA diabetes.