eISSN: 1897-4295
ISSN: 1734-9338
Advances in Interventional Cardiology/Postępy w Kardiologii Interwencyjnej
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Editorial board Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
2/2008
vol. 4
 
Share:
Share:
abstract:

NOVEL METHODS IN DIAGNOSTICS AND THERAPY
Non-surgical methods of septal myocardial reduction for hypertrophic obstructive cardiomyopathy

Maciej Dąbrowski
,
Lidia Chojnowska

Post Kardiol Interw 2008; 4, 2 (12): 68-73
Online publish date: 2008/07/09
View full text Get citation
 
Wprowadzenie
Kardiomiopatia przerostowa (ang. hypertrophic cardiomyopathy – HCM) jest genetycznie uwarunkowaną chorobą mięśnia sercowego i najczęściej występującym schorzeniem o podłożu genetycznym w grupie chorób serca i naczyń. Dotyczy 0,2% ogólnej populacji, często występuje rodzinnie [1].
Choroba charakteryzuje się, najczęściej asymetrycznym, przerostem mięśnia lewej komory (ang. left ventricle – LV), nieregularnym ułożeniem kardiomiocytów oraz postępującym włóknieniem mięśnia sercowego. Jama LV jest zmniejszona lub ma prawidłową wielkość, a u większości chorych z prawidłową funkcją skurczową dochodzi do jej skurczowej obliteracji [1–3].
Asymetryczny przerost mięśnia jest najbardziej nasilony w obrębie przegrody międzykomorowej (ryc. 1.). U 25–30% chorych z HCM jest on odpowiedzialny za dynamiczne zawężanie w drodze odpływu LV (ang. left ventricular outflow tract – LVOT). Ostatnie doniesienia sugerują, że zawężanie może dotyczyć nawet 70% chorych z HCM i wzmożoną reakcją współczulną na wysiłek fizyczny [4]. Spoczynkowy gradient w LVOT ulega zwiększeniu w czasie wysiłku, po dodatkowym skurczu komorowym, próbie Valsalvy oraz w następstwie prowokacji farmakologicznej.
Objawy kliniczne HCM zależą od stopnia nasilenia choroby i są związane z jej podstawowymi mechanizmami patofizjologicznymi – zaburzeniami funkcji rozkurczowej LV i zaburzeniami ukrwienia mięśnia sercowego. U większości chorych z HCM, w tym z HCM z zawężaniem drogi odpływu (ang. hypertrophic obstructive cardiomyopathy – HOCM), występują objawy obniżonej tolerancji wysiłku, wysiłkowa duszność, bóle w klatce piersiowej, utraty przytomności – często związane z wysiłkiem fizycznym – oraz komorowe i nadkomorowe zaburzenia rytmu serca. Ponadto chorzy z zawężaniem w LVOT są obarczeni większym ryzykiem wystąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia [2, 3].
W ostatnich latach przeprowadzono kilka prób klinicznych obejmujących duże grupy chorych z HOCM. Badania te wykazały, że u osób z gradientem w LVOT choroba ma bardziej niekorzystny przebieg. Zawężanie w LVOT powoduje szybszą progresję objawów niewydolności serca, zwiększa ryzyko nagłego zgonu sercowego (ang. sudden cardiac Heath – SCD) i częstość interwencji kardiowertera-defibrylatora (ang. implantable cardioverter-defibrillator – ICD) [2, 3, 5].
Leczenie chorych z kardiomiopatią przerostową
W grupie...


View full text...
keywords:

hypertrophic obstructive cardiomyopathy, alcohol ablation, coil, embolization, complete heart block

Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.