Artykuł oryginalny
Ocena stężenia interleukiny 18 u pacjentów ze stabilną i niestabilną dławicą piersiową oraz z cukrzycą typu 2

Cel pracy:Ocena stężenia interleukiny 18 (IL-18) u chorych ze stabilną i niestabilną chorobą wieńcową oraz z cukrzycą typu 2.
Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 584 pacjentów po koronarografii, wybranych losowo z grupy 4655 pacjentów Kliniki Kardiologii Inwazyjnej AMB. Chorych z grupy badanej podzielono na 4 podgrupy: pacjentów z chorobą wieńcową (CAD) i cukrzycą (DM), z chorobą wieńcową bez cukrzycy, z cukrzycą bez choroby wieńcowej oraz bez cukrzycy i bez choroby wieńcowej. Grupą kontrolną były losowo wybrane, niespokrewnione zdrowe osoby (n=204). U 237 osób po koronarografii losowo wybranych ze wszystkich grup i 40 osób grupy kontrolnej oznaczono stężenie IL-18 w surowicy.
Wyniki: Zaobserwowano tendencję do wyższych wartości IL-18 w podgrupach chorych ze współwystępującą cukrzycą. Stężenie IL-18 było najwyższe w podgrupie z niestabilną dławicą piersiową, istotnie wyższe niż u osób bez objawów choroby wieńcowej zarówno z cukrzycą typu 2, jak i bez zaburzeń węglowodanowych (p<0,04). Stężenie IL-18 było istotnie statystycznie wyższe u pacjentów z chorobą 3-naczyniową w porównaniu z osobami, u których istotne zwężenie obserwowane w koronarografii dotyczyło tylko 1 naczynia wieńcowego (353,3±105,8 vs 299,3±86,3 pg/ml, p=0,035). Zaobserwowano istotną statystycznie korelację między stężeniem IL-18 a wartością WHI (p=0,46), poziomem cholesterolu całkowitego (p=0,0075) i frakcji LDL (p=0,007).
Wnioski: 1. Wyniki badania potwierdzają obecność korelacji między stężeniem IL-18 a występowaniem dolegliwości dławicowych zarówno u pacjentów z cukrzycą, jak i bez zaburzeń węglowodanowych. 2. W badanej grupie pacjentów stwierdzono dodatnią korelację między stężeniem IL-18 a stopniem rozległości zmian miażdżycowych w koronarografii. 3. Podwyższone wartości IL-18 stwierdzane u chorych na cukrzycę typu 2, wykazujące związek z klinicznymi cechami zespołu metabolicznego i poziomem LDL-cholesterolu mogą sugerować dodatkowy mechanizm warunkowania zwiększonej predyspozycji do CAD u pacjentów z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów.

Aim: To assess concentration of interleukin-18 (IL-18) in patients with stable and unstable angina pectoris and with type 2 diabetes mellitus.
Material and methods: The study was conducted in a cohort of 584 patients, randomly selected from 4655 patients after coronarography. Study group patients were divided into 4 subgroups: patients with coronary artery disease (CAD) and diabetes (DM), with CAD but without DM, with DM but without CAD, and without CAD or DM. The control group consisted of apparently healthy, unrelated, randomly selected volunteer subjects, inhabitants of the Podlasie region (n=204). In 237 patients after coronarography, chosen at random from all the study subgroups, and in 40 individuals from the control group serum concentration of IL-18 was assessed. Results:
A trend for higher concentration of IL-18 in subgroups with diabetes was observed. IL-18 concentration was the highest in patients with unstable angina pectoris, significantly higher than in patients without CAD symptoms, both in patients with diabetes and without carbohydrate disturbances (p<0.04). IL-18 concentration was significantly higher in patients with 3-vessel disease in coronarography in comparison to patients with single vessel disease (353.3±105.8 vs. 299.3±86.3 pg/ml, p=0.035). A statistically significant correlation between IL-18 concentration and WHI (p=0,46) as well as total cholesterol (p=0.0075) and LDL cholesterol (p=0.007) was observed. Conclusions:
1. Results of the presented study confirm the correlation between IL-18 concentration and occurrence of angina pectoris both in patients with diabetes mellitus and without carbohydrate disturbances. 2. A positive correlation between IL-18 concentration and extent of atherosclerosis in coronarography was observed in the presented group of patients. 3. Elevated IL-18 concentration found in diabetic patients, correlating with metabolic syndrome clinical features and level of LDL cholesterol, may suggest existence of an additional mechanism augmenting the risk of CAD in patients with diabetes and carbohydrate disturbances.