Kardiochirurgia dorosłych
Komentarz

Praca doc. Marka Dei i wsp. z II Katedry i Kliniki Kardiochirurgii ŚUM w Katowicach jest kolejnym ważnym w polskojęzycznym piśmiennictwie opracowaniem [1, 2], dotyczącym chirurgicznej rekonstrukcji lewej komory serca. Autorzy analizują grupę 102 chorych operowanych w latach 1999–2007. U 48 pacjentów wykonano resekcję linijną, natomiast u pozostałych zabieg metodą Dora. Od roku 2003 autorzy zastosowali modyfikację Menicantiego. Analizy echokardiograficzne dotyczą grupy 52 chorych, u których wykonano kontrolne badanie po zabiegu. Autorzy nie uwzględnili w charakterystyce omawianej grupy tak ważnych dla otrzymanych wyników danych, jak: czas od zawału mięśnia sercowego do zabiegu, ilość zabiegów wykonanych ze wskazań życiowych, obecność dyskinezy oraz wielkości obszaru uszkodzenia ściany przedniej. Należy także zadać pytanie, czy w analizowanej grupie byli chorzy z wieloobszarowym uszkodzeniem lewej komory serca (LV). Jakkolwiek Patel [3] w grupie 33 chorych z wieloobszarowym uszkodzeniem LV uzyskał wyniki nie różniące się od grupy chorych z jednoobszarowym uszkodzeniem LV (anteroapicoseptal), to moim zdaniem tacy chorzy wymagają szczególnej staranności w wyborze metody leczenia. Od roku 2003 zoperowałem 115 pacjentów metodą Dora z modyfikacją Menicantiego (43% miało korygowaną niedomykalność mitralną, 1,7% VSD pozawałowe) [4]. Śmiertelność wczesna w całej grupie wyniosła 4,3%, natomiast u pacjentów z wieloobszarowym uszkodzeniem LV – 33% (3/10). Autorzy odnotowali 8 zgonów okołooperacyjnych (7,8%). W dyskusji nawiązują do pracy Hernandeza analizującej materiał bazy STS z lat 2002–2004, gdzie śmiertelność wśród 731 chorych wyniosła 9,3%. Trzeba jednak nadmienić, iż w tej grupie 5% chorych było operowanych ze wskazań życiowych, a 15% operowano w ciągu tygodnia od zawału mięśnia sercowego. Autorzy przytaczają wyniki grupy RESTORE, gdzie śmiertelność wyniosła 5,3%. Osobiście dodałbym pracę Menicantiego [5] ze śmiertelnością operacyjną 4,7%. Jednoczasowa operacja zastawki mitralnej zwiększa ryzyko zgonu operacyjnego we wszystkich opracowaniach obejmujących duże grupy chorych: RESTORE, STS, Menicanti, jednakże w badaniu RESTORE nie wpływa na wyniki odległe. Autorzy wykazali w analizie wieloczynnikowej, iż frakcja wyrzutowa lewej komory poniżej 30% istotnie zwiększała ryzyko zgonu (OR 3,0). Jest to zgodne z danymi uzyskanymi w badaniu RESTORE i bardzo zbliżone do analizy Menicantiego i wyników uzyskanych w materiale Zabrza (EF <35%). Poza...


View full text...