facebook
eISSN: 2084-9893
ISSN: 0033-2526
Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Special Issues Editorial board Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
1/2015
vol. 102
 
Share:
Share:
abstract:

Letters to the editors
Vitiligo and lichen planus – common etiopathogenesis or coincidence?

Michał Sobjanek
,
Monika Sikorska
,
Joanna Lakomy
,
Roman Nowicki

Przegl Dermatol 2015, 102, 51–52
Online publish date: 2015/03/05
View full text Get citation
 
PlumX metrics:
Bielactwo i liszaj płaski należą do stosunkowo często występujących schorzeń skóry, natomiast niezwykle rzadko ze sobą współwystępujących. W 1996 r. Rubisz-Brzezińska i wsp. [1] opisali pierwszy polski przypadek współwystępowania bielactwa i liszaja płaskiego. Autorzy zwrócili uwagę na potencjalnie wspólne podłoże patogenetyczne obu dermatoz. Pojedyncze przypadki opisane w literaturze światowej cechują się różnorodnym obrazem klinicznym, dlatego zdaniem autorów celowe jest przedstawienie przypadku drugiego polskiego pacjenta, u którego rozpoznano zarówno bielactwo, jak i liszaj płaski, zwłaszcza że takiej asocjacji w obrębie skóry prącia dotychczas nie opisywano.
Ogólnie zdrowego, 52-letniego mężczyznę konsultowano z powodu różowego, swędzącego wykwitu grudkowego umiejscowionego w obrębie depigmentacyjnej plamy bielaczej na skórze zewnętrznej blaszki napletka (ryc. 1). Grudkę obserwowano od kilku miesięcy. Na bielactwo typu niesegmentowego pacjent chorował od ponad 10 lat. Schorzenie leczono w przeszłości fotochemoterapią (PUVA) przez 2 lata, jednak bez efektu. Od ponad 8 lat pacjent nie leczył się z powodu bielactwa. Błony śluzowe jamy ustnej oraz paznokcie były niezmienione. W bioptacie pobranym ze zmian grudkowych do badania histopatologicznego stwierdzono hipergranulozę, hiperkeratozę oraz zwyrodnienie warstwy podstawnej naskórka i obfity, pasmowaty, przewlekły naciek zapalny na granicy skórno-naskórkowej (ryc. 2). Całość obrazu umożliwiła rozpoznanie liszaja płaskiego. Wyniki badań laboratoryjnych ukierunkowanych na schorzenia autoimmunologiczne tarczycy oraz wirusowe zapalenie wątroby typu były w normie. Po zastosowanych miejscowo preparatach glikokortykosteroidowych i inhibitorach kalcyneuryny uzyskano ustąpienie objawów podmiotowych i znaczną redukcję zmian grudkowych.
W latach 70. ubiegłego wieku opisano przypadki współwystępowania bielactwa i liszaja płaskiego z licznymi innymi schorzeniami, takimi jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, miastenia rzekomoporaźna, łysienie plackowate, onychodystrofia oraz twardzina ograniczona [2, 3]. W latach 90. opublikowano opisy kilku pacjentów z bielactwem i liszajem płaskim o różnorodnym obrazie klinicznym obu schorzeń [1, 4, 5]. Baghestani i wsp. [6] opisali współwystępowanie dermatoz u matki i córki. Zaledwie jeden opis dotyczył okolic genitalnych (moszny) [7]. Hipotezy tłumaczące współistnienie bielactwa i liszaja płaskiego uwzględniają wspólne szlaki etiopatogenetyczne oraz koincydencję...


View full text...


Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.