Ocena poziomu wiedzy pielęgniarek z oddziałów zabiegowych i POZ na temat znaczenia prawidłowego żywienia u chorego z raną przewlekłą – badanie wstępne

Wstęp
Stan odżywienia chorego ma bezpośredni wpływ na przebieg i wynik leczenia. Wczesna identyfikacja chorych niedożywionych pozwala na szybką interwencję żywieniową, która może poprawić ogólną kondycję chorego i zoptymalizować zaplanowaną terapię. W przypadku ran przewlekłych ta ocena i identyfikacja jest szczególnie ważna z powodu toczącego się stanu zapalnego i zwiększonego zapotrzebowania energetycznego ustroju. Istotną rolę odgrywa personel pielęgniarski, którego wiedza i doświadczenie w tym zakresie może mieć kluczowe znaczenie w procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Celem badania była ocena wiedzy i kompetencji pielęgniarek i pielęgniarzy z zakresu poradnictwa żywieniowego oraz poznanie ich opinii na temat znaczenia żywienia w leczeniu rany przewlekłej.

Materiał i metody
Badaniem objęto 70 pielęgniarek i pielęgniarzy. Próba została wybrana losowo spośród pracowników oddziałów zabiegowych i podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), jako metodę zastosowano kwestionariusz ankiety. Ocenę kompetencji w zakresie edukacji żywieniowej respondentów mierzono za pomocą 5-punktowej skali Likerta.

Wyniki
Poziom wiedzy badanych jest zróżnicowany. Pogłębiona analiza statystyczna dowiodła, że pielęgniarki i pielęgniarze, którzy w czasie kształcenia podyplomowego odbyli szkolenia z zakresu leczenia ran, lepiej ocenili swoje kompetencje w obszarze edukacji żywieniowej chorego z raną przewlekłą (χ2 = 5,927845, p = 0,0149). Wykazano też, że personel POZ częściej zwraca uwagę na ilość i jakość posiłków spożywanych przez pacjenta (χ2 = 5,876543, p = 0,0153). Spośród badanych 68,57% osób stwierdziło, że sposób odżywiania chorego z raną przewlekłą ma zdecydowany wpływ na przebieg leczenia.

Wnioski
Zagadnienia dotyczące żywienia chorych z ranami przewlekłymi powinny stanowić obowiązkowy element procesu kształcenia pielęgniarek i pielęgniarzy na wszystkich etapach edukacji przed- i podyplomowej.



Introduction
The nutritional status of a patient has a direct impact on the course and outcome of treatment. Early identification of malnourished patients allows for rapid nutritional intervention, which may improve their overall condition and help to optimise planned therapy. Nurses, whose knowledge and experience in this area can be crucial in the diagnostic and therapeutic process, play a special role here. The aim of the study was to assess nurses’ knowledge and competence in nutritional counselling and to find out their opinions on the importance of nutrition in chronic wound management.

Material and methods
The study included 70 nurses from surgical wards and primary health care. A questionnaire survey was used. Assessment of the respondents’ competence in nutrition education was measured using a 5-level Likert scale.

Results
The nurses’ level of knowledge was satisfactory. The statistical analysis showed that nurses who received training in wound care during their postgraduate education rated their competence in the area of nutritional education of a patient with a chronic wound better (χ2 = 5.927845, p = 0.0149). It was also shown that primary care nurses were more likely to pay attention to the quantity and quality of the patient’s food intake (χ2 = 5.876543, p = 0.0153). 68.57% of respondents stated that the diet of a patient with a chronic wound has a definite influence on the course of treatment.

Conclusions
Issues concerning the nutrition of patients with chronic wounds should be an indispensable part of the education of nurses at all stages of pre- and postgraduate education.