ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Kontakt Zasady publikacji prac
8/2000
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Przewlekła obturacyjna choroba płuc – zasady postępowania

Jan Zieliński

Przew Lek 2000, 8, 62-68
Data publikacji online: 2004/03/02
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest terminem stosunkowo nowym, wprowadzonym w 1964 r. dla określenia dwóch dobrze znanych chorób – przewlekłego zapalenia oskrzeli (PZO) i rozedmy płuc (R). Było kilka powodów uzasadniających tę propozycję. Pierwszy – wspólna przyczyna obu chorób, obejmująca ponad 90 proc. chorych – dym tytoniowy. Drugim powodem był identyczny główny objaw choroby – obturacyjne upośledzenie rezerw wentylacyjnych płuc, czyli rozlane zwężenie oskrzeli. Trzecim, równie ważnym powodem była chęć ułatwienia lekarzowi pierwszego kontaktu ustalenia rozpoznania, gdyż PZO i R najczęściej współistnieją. Ich udział w obrazie choroby u pojedynczego chorego jest jednak trudny do ustalenia. PZO rozpoznaje się na podstawie wywiadów. Głównym objawem jest przewlekły kaszel, trwający przez przynajmniej 3 mies. w roku przez 2 kolejne lata.





Rozpoznanie jest pozornie łatwe. Należy jednak wykluczyć inne przyczyny przewlekłego kaszlu – astmę, rozstrzenie oskrzeli, nowotwór dróg oddechowych i gruźlicę. Rozpoznanie R do niedawna było możliwe tylko przy pomocy badania mikroskopowego tkanki płucnej. Obecnie można ją potwierdzić tomografią komputerową płuc. Jednak nawet w bardzo bogatych krajach nie zaleca się wykonywania tego badania. Rozpoznanie POChP uwalnia lekarza od trudności rozpoznawczych. W spisie chorób POChP ma numer J44.

Rozpoznawanie
POChP należy podejrzewać u każdego palacza papierosów, który wypala paczkę papierosów dziennie, od przynajmniej 10 lat. Ponieważ nie u wszystkich palaczy papierosów rozwija się POChP, dla potwierdzenia rozpoznania należy wykonać badanie spirometryczne. Prawidłowy wynik spirometrii oznacza, że płuca palacza są odporne na działanie dymu tytoniowego lub skumulowana dawka dymu jest jeszcze niedostateczna, aby spowodować upośledzenie drożności oskrzeli.
Obniżenie stosunku natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1) do pojemności życiowej (VC lub FVC), czyli wskaźnika FEV1/VC (lub FEV1/FVC) w spirometrii oznacza obturację oskrzeli – główny czynnościowy objaw POChP. Stopień nasilenia choroby ustala się na podstawie wyniku spirometrii. Postać łagodną rozpoznaje się, jeśli przy obniżeniu wskaźnika FEV1/VC poniżej 85 proc. wartości należnej, FEV1 jest powyżej 70 proc. wartości należnej. W postaci umiarkowanej choroby...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.