eISSN: 2084-9842
ISSN: 1643-9279
Postępy w chirurgii głowy i szyi/Advances in Head and Neck Surgery
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Rada naukowa Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac
2/2021
vol. 20
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
Opis przypadku

Przypadek współwystępowania wrodzonych obustronnych przetok przedusznych oraz obustronnych przetok bocznych szyi u dorosłego pacjenta

Katarzyna Brust
1
,
Małgorzata Wierzbicka
1

  1. Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Postępy w Chirurgii Głowy i Szyi 2021; 2: 29–30
Data publikacji online: 2021/12/31
Plik artykułu:
- przypadek.pdf  [0.15 MB]
Pobierz cytowanie
 
 

Wstęp

Przetoki przeduszne (PU) oraz przetoki boczne szyi (PS) są częstymi wadami rozwojowymi diagnozowanymi u dzieci. Najczęściej PU występują pojedynczo po stronie prawej [5]. Pojawiają się w postaci niewielkich zagłębień w skórze, z których czasowo dochodzi do wycieku treści surowiczo-ropnej [1]. Podstawą leczenia tych zmian jest chirurgiczne usunięcie.

Opis przypadku

Mężczyzna, lat 50, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej w Poznaniu z rozpoznaniem obustronnych PU i PS potwierdzonych w badaniu metodą rezonansu magnetycznego (MRI) głowy i szyi w celem usunięcia PU po stronie prawej. Zmiany te występują u pacjenta od urodzenia i okresowo stwierdza się wycieki treści ropnej. Około 6 miesięcy przed przyjęciem pojawił się stan zapalny PU po stronie prawej z obfitym wypływem treści ropnej – skutecznie leczony antybiotykoterapią doustną bez interwencji chirurgicznych (ryc. 1). W wywiadzie pacjent podał również przewlekłe zapalenie ucha środkowego lewego – stan po dwukrotnej operacji ucha środkowego lewego oraz implantacji wszczepu kostnego BAHA po stronie lewej. Zaprzeczył występowaniu podobnych zmian w rodzinie. W pierwszym etapie zdecydowano o usunięciu PU po stronie prawej. Zabieg przeprowadzono 17 listopada 2021 roku, bez powikłań. W kolejnych etapach planowane jest usunięcie PU po stronie lewej, a następnie PS.

Omówienie

Zarówno PU, jak i PS występujące pojedynczo są częstymi wadami wrodzonymi [1, 2]. Współwystępowanie czterech przetok w obrębie głowy i szyi jest bardzo rzadkie. Nie znaleziono opisu podobnego przypadku w piśmiennictwie. Obustronne występowanie PU i PS zazwyczaj jest rodzinne (cecha autosomalna dominująca) lub towarzyszy innym wadom wrodzonym (małżowiny usznej, nerek) oraz zespołom genetycznym (branchio-oto-renal – BOR, branchio-otic syndrom, tetralogia Fallota) [1, 3]. Objawiają się najczęściej niewielkim zagłębieniem w skórze z przetoką w okolicy odnogi wstępującej obrąbka lub bocznych częściach szyi. Przyczyna powstania PU jest znana – powstaje we wczesnym okresie życia płodowego w czasie kształtowania się małżowiny usznej jako wynik niepełnego połączenia trzech wzgórków ogonowych I łuku skrzelowego z trzema wzgórkami głowowymi II łuku skrzelowego [3–5]. Teorii powstania PS oraz powiązanych z nimi torbieli bocznych szyi jest kilka. Najlepiej opisującą powstanie PS jest teoria branchiogenna zaproponowana po raz pierwszy przez Von Aschersona w 1832 roku [6]. Wiąże się z niepełnym zanikiem zatoki szyjnej i kieszonek skrzelowych w okresie płodowym. Kolejna to teoria limfonabłonkowa, związana z patologicznie zmienionymi węzłami chłonnymi. Według teorii inkluzyjnej występuje przemieszczenie w okresie płodowym komórek gruczołów ślinowych w obręb węzłów chłonnych [1, 6]. Zmiany te, oprócz defektu estetycznego, mogą ulegać nadkażeniu bakteryjnemu, co może prowadzić do powikłań ropnych. Podstawą diagnostyki PU i PS, oprócz badania przedmiotowego, jest ultrasonografia (USG), a rzadziej rezonans magnetyczny (MRI). Diagnostyka różnicowa obejmuje przetokę skrzelową I i II łuku skrzelowego, przetokę nabytą, torbiel łojotokową lub dermoidalną [4, 10]. Leczeniem z wyboru jest chirurgiczne wycięcie całej zmiany. Niepowodzenia w leczeniu najczęściej wynikają z nieradykalnego usunięcia zmiany, co powoduje nawrót dolegliwości.

Piśmiennictwo

1. Tan T, Constantinides H, Mitchell TE. The preauricular sinus: a review of its aetiology, clinical presentation and management. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 2005; 69: 1469-74.
2. Bartnik W, Bartnik-Krystalska A. Wrodzone torbiele i przetoki. Otolaryngol Pol 2002; 56: 567-71.
3. Hassmann-Poznańska E. Torbiele i przetoki szyi. [In:] Otorynolaryngologia dziecięca. Gryczyńska D (ed.), a-medica Press, Bielsko-Biała 2007; 456-67.
4. Yeo SW, Jun BC, Park SN, et al. The preauricular sinus: factors contributing to recurrence after surgery. Am J Otolaryngol 2006; 27: 396-400.
5. Nofsinger YC, Tom LWC, LaRossa D, et al. Periauricular cysts and sinuses. Laryngoscope 1997; 107: 883-7.
6. Rapidis AD, Faratzis G, Lagogiannis G, et al. Large swelling of the lateral neck. J Oral Maxillofac Surg 2005; 63: 820-8.
7. Sobczyk G. Rak w obrębie torbieli bocznej szyi – proces pierwotny czy przerzut? Otolaryngol Pol 2004; 58: 505-8.
8. Mahomed A, Youngson G. Congenital lateral cervical cysts of infancy. J Pediatr Surg 1998; 33: 1998; 1413-5.
9. Glosser JW, Pires CAS, Feinberg SE. Branchial cleft or cervical lymphoepithelial cysts. J Am Dent Assoc 2003; 134: 81-6.
10. Ewing MR. Congenital sinuses of the external ear. J Laryngol Otol 1946; 61: 18-23.
This is an Open Access journal, all articles are distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0). License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.