Wybrane problemy pielęgnacyjne występujące u chorego we wczesnym okresie po leczeniu operacyjnym tętniaka śródczaszkowego

Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie wybranych problemów pielęgnacyjnych występujących u chorego oraz określenie obszaru deficytu wydolności funkcjonalnej w poszczególnych dobach po zabiegu operacyjnym oraz w dniu wypisu.
Materiał i metody: Badania przeprowadzono w Katedrze i Klinice Neurochirurgii i Neurotraumatologii Collegium Medicum w Bydgoszczy UMK w Toruniu, z udziałem 128 chorych po operacji tętniaka śródczaszkowego. W badaniach zastosowano obserwację bezpośrednią z wykorzystaniem pomiaru. W ocenie klinicznej posłużono się skalą Hunta i Hessa (H&H) oraz skalą śpiączki Glasgow (GCS). W ocenie końcowej wykorzystano skalę Glasgow wyników końcowych (GOS). Do przedstawienia problemów pielęgnacyjnych występujących u chorego oraz określenia obszaru deficytu wydolności funkcjonalnej wykorzystano Skalę wydolności funkcjonalnej (SWF).
Wyniki: Przeprowadzone badania wykazały, że pacjenci w pierwszej dobie po zabiegu chirurgicznym nie są samodzielni w zakresie utrzymania podstawowych funkcji organizmu (oddychania, krążenia, procesów metabolicznych) oraz wymagają intensywnej opieki ze strony personelu pielęgniarskiego. Z upływem czasu (3., 6., 9. doba po zabiegu) pojawiają się problemy dotyczące takich obszarów, jak samodzielne zaspokajanie potrzeb fizjologicznych, wykonywanie czynności higienicznych czy poruszanie się. Istotnym problemem jest również założony opatrunek oraz ból. W najmniejszym stopniu występowały problemy dotyczące sfery psychicznej chorego oraz problemy związane z oddychaniem. Wraz z upływem czasu po zabiegu chirurgicznym wzrasta wydolność funkcjonalna chorych, co potwierdziła analiza statystyczna (p<0,001).
Wnioski:
1. Wśród wybranych problemów pielęgnacyjnych u chorego po leczeniu operacyjnym tętniaka śródczaszkowego najbardziej znamienne dotyczą podstawowych czynności dnia codziennego, powodują one zależność chorych od personelu pielęgniarskiego i otoczenia (rodziny, opiekunów). 2. Większość chorych we wczesnym okresie po operacyjnym leczeniu tętniaka śródczaszkowego (doba 3., 6., 9.) charakteryzowała się znacznym deficytem wydolności funkcjonalnej, która istotnie poprawiała się z biegiem czasu (w dniu wypisu).


Aim of the study: The aim of the paper was to present selected care problems in patients and defining the level of functional outcome over the days following surgical treatment and on discharge.
Material and methods: The research was conducted in the Neurosurgical Department and Clinic Collegium Medicum in Bydgoszcz, Nicolaus Copernicus University in Torun, within a group of 128 patients after surgical treatment of an intracranial aneurysm. The research employed direct observation and measurement. In clinical assessment the Hunt and Hesse Grades (H&H) and the Glasgow Coma Score (GCS) were applied. The final assessment was done in compliance with the Glasgow Outcome Score (GOS). For presentation of nursing issues and for identifying the deficit of functional outcome the Functional Capacity Scale (FCS) was applied.
Results: The research conducted has shown that on the first day following surgical treatment, the patients are not able to sustain basic functions (breathing, blood circulation, metabolism), hence demanding intensive nursing care. With time, (3, 6, 9 days following surgical treatment), further problems such as: the need to relieve oneself, maintaining personal hygiene, or ambulating, may usually occur. The dressing and pain may also cause a problem. The problems of breathing and psyche were of minor importance. With time, the functional outcome increases, which was supported by the data (p<0,001).
Conclusions:
1. Among the problems existing in patients having undergone surgical removal of an intracranial aneurysm, the most paining ones were those concerning everyday activities, which in turn made patients dependent on nursing staff and surroundings (family, caretakers). 2. The majority of patients in the aftermath of surgical treatment (3, 6, 9 days) presented considerable deficit in functional capacity, which in turn improved considerably with time (on the day of discharge).