Destrukcja szczytu piramidy kości skroniowej z porażeniem nerwu twarzowego – diagnostyka różnicowa w kierunku wznowy raka gardła i przestrzeni przygardłowej czy powikłanie wewnątrzskroniowe?

Rak płaskonabłonkowy (SCC) to najczęstsze rozpoznanie histopatologiczne spośród wszystkich nowotworów złośliwych w obrębie głowy oraz szyi. Może rozwijać się na podłożu metaplazji komórek nabłonka płaskiego błony śluzowej lub skóry. Z uwagi na szerokie spektrum niecharakterystycznych objawów na początku choroby rak bocznej ściany gardła w części nosowej i ustnej bywa diagnozowany w zaawansowanym stadium. Leczenie zaawansowanego lokalnie raka opiera się głównie na leczeniu chirurgicznym w połączeniu z następczą chemio- oraz radioterapią. Nawroty choroby, pomimo radykalnej i skutecznej terapii ogniska pierwotnego, nie są rzadkością. Stopień podobieństwa objawów, które mogą sugerować zarówno nawrót choroby, jak i powikłanie po pierwotnym leczeniu, blizny i radionekrezę, jest istotnym problemem klinicznym, a diagnostyka różnicowa stanowi wyzwanie podczas kontroli.

Prezentujemy przypadek 66-letniego pacjenta, u którego zaistniały uzasadnione wątpliwości w zakresie różnicowania między wznową SCC bocznej ściany gardła i przestrzeni przygardłowej a wewnątrzskroniowym powikłaniem zapalenia ucha środkowego objawiającym się porażeniem nerwu twarzowego.

Squamous cell carcinoma (SCC) is the most prevalent malignant tumour of head and neck region. It can develop through metaplasis of squamous epithelium of mucosa or skin. Regarding broad spectrum of vague symptoms initially, the disease is often diagnosed in advanced stadium. Surgical resection with adjuvant chemo- and radiotherapy is mainstay of treatment in locally advanced carcinoma. Despite radical and successful treatment of primary lesion, cancer recurrences are common. Similarities between signs and symptoms of cancer recurrences and post-treatment side-effects pose a significant challenge in long-term follow-up management.

We present a case report of 66-years-old patient, in whom there was serious doubts in differentiating between SCC recurrence and an intratemporal otitis media complication manifestating as facial nerve palsy.